Ko je umro na krstu?

[Bokisd]

  On 26. 7. 2020. at 17:23, Volim_Sina_Bozjeg рече

Ono što je prvi čovek imao, je blagodat da se sjedini sa Bogom.

Ništa van toga ne bi trebalo ni da ima, budući da mi svoju smrtnu prirodu možemo prevazići jedino, sjedinjeni u samom Hristu Sinu Božjem.

Expand  

Ali, ako je imao blagodat i mogucnost sjedinjenja sa Bogom,..... u kakvom je onda duhovnom stanju bio prvi covek ?

Pa, blagodat u Raju (jedenje plodova sa raznih drveca u Raju) je omogucavala prvom coveku da njegova stvorena priroda i smrt i truleznost nema uticaja na njegovo celokupno bice - i dusu i duh i telo.

[Volim_Sina_Bozjeg]

  On 26. 7. 2020. at 17:33, Bokisd рече

Ali, ako je imao blagodat i mogucnost sjedinjenja sa Bogom,..... u kakvom je onda duhovnom stanju bio prvi covek ?

Pa, blagodat u Raju (jedenje plodova sa raznih drveca u Raju) je omogucavala prvom coveku da njegova stvorena priroda i smrt i truleznost nema uticaja na njegovo celokupno bice - i dusu i duh i telo.

Expand  

Jabuka ne valja ali je zato jagoda super.

[Volim_Sina_Bozjeg]

@Volim_Sina_Bozjeg @Bokisd 

Prihvati činjenicu da smrtnost nije posledica pada i biće ti lakše da razumeš razna tumačenja o raju.

[Bokisd]

  On 26. 7. 2020. at 17:35, Volim_Sina_Bozjeg рече

Jabuka ne valja ali je zato jagoda super.

Expand  

Ista to jagoda VSB.

[Bokisd]

  On 26. 7. 2020. at 17:37, Volim_Sina_Bozjeg рече

@Volim_Sina_Bozjeg @Bokisd 

Prihvati činjenicu da smrtnost nije posledica pada i biće ti lakše da razumeš razna tumačenja o raju.

Expand  

Ne mobu VSB, nema o toj smrtnosti pre pada nigde u Pismu i pisanijama svetitelja i to su cinjenice preko kojih ne mogu da predjem.

[w.a.mozart]

Jak mi je taj prvobitni "raj" kad je u njega moglo da uđe zlo

[Justin Waters]

Na krstu je umro Bogočovjek, ne pola Bogočovjeka, nego cijeli Bogočovjek. Samo tako je tajna spasenja mogla biti sveobuhvatna. 

[Tumaralo.]

Hrišćanstvo je tačno najnerazumnija religija od svih postojećih.

Vera u jednog Boga koji je u stvari Trojedan Bog.... Isus koji jedan od Trojice ima dve prirode a jednu ličnost a dve volje koje su neslivene ... Sveto pismo koje se sastoji od dva zaveta koji se po duhu razlikuju kao nebo i zemlja... čovek je stvoren ali ima slobodnu volju.... koju bi mu bilo dobro pravilno da koristi inače ide u večne paklene muke... a ne može pravilno da je koristi jer je rođen u grehu.... crkva blagosilja brak a brakom se stvaraju ogrehovljeni ljudi koji će (neki) završiti u večnim paklenim mukama... 

Zvuči kao sprdnja.

[Bokisd]

  On 26. 7. 2020. at 19:31, Tumaralo. рече

Hrišćanstvo je tačno najnerazumnija religija od svih postojećih.

Vera u jednog Boga koji je u stvari Trojedan Bog.... Isus koji jedan od Trojice ima dve prirode a jednu ličnost a dve volje koje su neslivene ... Sveto pismo koje se sastoji od dva zaveta koji se po duhu razlikuju kao nebo i zemlja... čovek je stvoren ali ima slobodnu volju.... koju bi mu bilo dobro pravilno da koristi inače ide u večne paklene muke... a ne može pravilno da je koristi jer je rođen u grehu.... crkva blagosilja brak a brakom se stvaraju ogrehovljeni ljudi koji će (neki) završiti u večnim paklenim mukama... 

Zvuči kao sprdnja.

Expand  

Ne bih rekao. Ta vera je preokrenula razmisljanje i filozofiju cele jedne neznabozacke i anticke Rimske drzave. I, sada u tu religiju veruje dosta populacije na zemlji. I, ta vera je porodila dosta dobra ljudima i civilizaciji.

Da nije bila razumljiva i prijemciva kod toliko ljudi, ne bi uspela da bude prihvacena od toliko ljudske populacije tokom istorije i da podari toliko dobrih stvari kroz istoriju ljudske civilizacije.

Vera u Trojedinog Boga i Isusa koji ima dve prirode i jednu volju koje su neslivene, jeste dublje poimanje hriscanske vere i treba malo i udubljivanja u te stvari. Kao sto i u drugim religijama ima nekih dubljih stvari koje su teske za razumevanje, tako i ovde kod nas hriscana. Kao sto i ne postoji razlika u duhu (i po kontekstu...) izmedju dva zaveta, kao sto svoj smisao i svrhu ima slobodna volja kod coveka i brak i radjanje dece.

Nemoj da se sprdas sa necim koje dovoljno ne poznajes.

[uomo del Ve.Te.]

Као што сам већ споменуо Оци Ране Цркве су доста писали о страдању Христовом на Крсту....

Ево шта каже Богослов Кападокијски у својој другој Пасхалној беседи ( 45та беседа у збирци беседа...)

 

XXIX. Many indeed are the miracles of that time: God crucified; the sun darkened and again rekindled; for it was fitting that the creatures should suffer with their Creator; the veil rent; the Blood and Water shed from His Side; the one as from a man, the other as above man; the rocks rent for the Rock's sake; the dead raised for a pledge of the final Resurrection of all men; the Signs at the Sepulchre and after the Sepulchre, which none can worthily celebrate; and yet none of these equal to the Miracle of my salvation. A few drops of Blood recreate the whole world, and become to all men what rennet is to milk, drawing us together and compressing us into unity.

https://www.newadvent.org/fathers/310245.htm

[Tumaralo.]

  On 26. 7. 2020. at 20:00, Bokisd рече

Ne bih rekao. Ta vera je preokrenula razmisljanje i filozofiju cele jedne neznabozacke i anticke Rimske drzave. I, sada u tu religiju veruje dosta populacije na zemlji. I, ta vera je porodila dosta dobra ljudima i civilizaciji.

 

Expand  

Pre Konstantina hrišćani su bili u manjini. Posle su stekli naklonost careva koji su bili politički motivisani (trebala im je jedna univerzalistička religija koja može da pomiri antagonizme u ogromnom carstvu). I odmah su počeli da progone jeretike.

Čitava istorija hrišćanstva je istorija progona.

Niko se nije toliko međusobno klao kao hrišćani.

I dan danas imaju najviše denominacija.

  On 26. 7. 2020. at 20:00, Bokisd рече

Da nije bila razumljiva i prijemciva kod toliko ljudi, ne bi uspela da bude prihvacena od toliko ljudske populacije tokom istorije i da podari toliko dobrih stvari kroz istoriju ljudske civilizacije.

 

Expand  

Brojnost nije dokaz ni za šta.

Kada bi ti prosečan pravoslavac objasnio u šta veruje - zajecao bi.

 

[uomo del Ve.Te.]

Ево и једна добра студија на тему да ли је Бог могао да страда на Крсту тј. шта кажу Оци Ране Цркве...

The Suffering of the Impassible God: The Dialectics of Patristic Thought (Oxford Early Christian Studies)by Paul L. Gavrilyuk (Author)

Ако има неко да жели да прочита барем нешто из књиге овде може да преузме целу књигу:

Library Genesis: Paul L. Gavrilyuk - The Suffering of the Impassible God: The Dialectics of Patristic Thought (Oxford Early Christian Studies)

LIBGEN.IS

---

Library Genesis is a scientific community targeting collection of books on natural science disciplines and engineering.

From the Back Cover

'The book provides a major reconsideration of the notion of divine impassibility in patristic thought. The question whether, in what sense, and under what circumstances suffering may be ascribed to God runs as a golden thread through such major controversies as Docetism, Patrispassianism, Arianism, and Nestorianism. It is commonly claimed that in these debates patristic theology fell prey to the assumption of Hellenistic philosophy about impassibility of God and departed from the allegedly biblical view, according to which God is passible. As a result, patristic theology is presented as claiming that only the human nature of Christ suffered, while the divine nature remained unaffected.
Paul Gavrilyuk argues that this standard view misrepresents the tradition. In contrast, he construes the development of patristic thought as a series of turning points taken to safeguard the paradox of God's voluntary suffering in the flesh. For the Fathers the attribute of divine impassibility functioned in a restricted sense as an apophatic qualifier of all divine emotions and as an indicator of God's full and undiminished divinity. The Fathers at the same time admitted qualified divine passibility of the Son of God within the framework of the Incarnation.
Gavrilyuk shows that the Docetic, Arian and Nestorian alternatives represent different attempts at dissolving the paradox of the Incarnation. These three alternatives are alike in that they start with the presupposition of God's unrestricted impassibility: the Docetic view proposes to give up the reality of Christ's human experiences; the Arian position sacrifices Christ's undiminished divinity; while the Nestorian alternative isolates the experiences and sufferings of Christ's humanity from his Godhead. In contrast to these alternatives, the mind of the Church succeeded in keeping God's transcendence and undiminished divinity in tension with God's intimate involvement in human suffering. It is precisely because God's divinity and transcendence are never lost in suffering that the Incarnation becomes a genuine act of divine compassion, capable of transforming and healing the human condition.'

[Bokisd]

  On 26. 7. 2020. at 20:09, Tumaralo. рече

Pre Konstantina hrišćani su bili u manjini. Posle su stekli naklonost careva koji su bili politički motivisani (trebala im je jedna univerzalistička religija koja može da pomiri antagonizme u ogromnom carstvu). I odmah su počeli da progone jeretike.

Čitava istorija hrišćanstva je istorija progona.

Niko se nije toliko međusobno klao kao hrišćani.

I dan danas imaju najviše denominacija.

Expand  

Pa, nisu mogli da steknu naklonost careva a da nisu postali odredjeni faktor u Rimskom carstvu, kako brojcano, tako i svojom verom i filozofskim stavom i poboznoscu i tako je vera i postala prijemciva za mnoge ljude i tako je doslo i do promena i u samoj drzavi, bez ovog prvog ne bi moglo ni drugo da se desi....(pa, imali su vec jedno bozanstvo u liku cara, to je im je super vrsilo posao u jednoj licnosti i politicka i religijska moc).

U pocetku to je bio problem tumacenja i odbrane istine i vere izmedju samih hriscana, i onda je bila upletena i politika i vlast i zato su nastale i medjusobne borbe i progoni i izmedju samih hriscana.

Evo, danas kada je civilizacija dostigla odredjeni nivo svesti, nemas proganja i borbu izmedju hriscana, nego je stvar u tumacenju istina vere i crkve i vise se svodi na tumacenje i borbu za istinu pisma, kao sto je bilo i u pocetku.

I, ovo nema veze sa onim tvojim sto si pisao u prvoj poruci.

  On 26. 7. 2020. at 20:09, Tumaralo. рече

Brojnost nije dokaz ni za šta.

Kada bi ti prosečan pravoslavac objasnio u šta veruje - zajecao bi.

Expand  

Znam da je problem u tome sta ispod - prosecan pravoslavac veruje (prosecan je vec nesto malo drugo). Kao sto i ispod prosecan vernik bilo koje vere i religije isto ko zna sta tacno veruje u svojoj veri. Na isto to dodje, isti su ljudi svugde.

[w.a.mozart]

  On 26. 7. 2020. at 19:31, Tumaralo. рече

Zvuči kao sprdnja.

Expand  

samo naivnom oku  zapravo, sve je kako si rekao ako izbaciš svest o Hristu

[Tumaralo.]

  On 26. 7. 2020. at 20:36, w.a.mozart рече

samo naivnom oku  zapravo, sve je kako si rekao ako izbaciš svest o Hristu

Expand  

Svešću o Hristu se sve te apsudrne doktrine prevazilaze kao nebitne, periferne.

Isus Hristos je istinski Osloboditelj.

Ove okolne stvari su samo noise (eng. buka, šum).