Историја српског народа нам свима дословно и јасно, недвосмислено указује на потребу подсећања на светле личности нашег рода, на њихова велика дела и жртву за свој народ па и умногоме за читаво човечанство. А то због нашег кратког памћења.
У покушају да се наброје имена српских великана кроз векове, сигурно ће се учинити неправда према некима које би ненамерно својим слабим памћењем изоставили.
Овде бих ипак навео тек пар имена, а за које је потребно кроз конкретна жива обраћања и живу реч, указати нашим сународницима зашто и колико су вредни ти људи-дивови, бисери наше националне баштине. То су на пример: Михајло Пупин, Никола Тесла, Милутин Миланковић, Војислав Бакић, Милош Црњански, Атанасије Петровић, и многи други.
Сходно томе, каква су ваша размишљања и погледи по питању симбиозе нашег родољубља и отачаствољубља са нашом православном вером. Какво вам је становиште по питању онога што чини срж и целовитост нашег националног идентитета?
Етнофилетизам отпишите у овој теми, молим вас који тврдите да он постоји као истинита против-тежа нашем простом родољубљу и тако практично негира Светосавски завет.