jermel

Brate je l mozes na srpskom ili se pravis vazan sa engeskim i grckim ? Истина, неки од нас -како лаика како свештеника- нису посматрали са одговарајућом пажњом стихoве Старог Завета, у којима се помиње вазнесење пророка Илије. Ако испитаjу овај пасус пажљиво, приметиће малу,двословну (грчку) реч «ΩΣ» (= КАО,кao да,тако као), која ће им знатно олакшати рационализацију, кад догматски аспект који постоји у тропарима и ирмосима овом Светитељу обично одбaцују нпр. « …други претеча доласка Христовог, Илија славни…» овде је текст догађаја у питању: “Και εγένετο αυτών πορευομένων, επορεύοντο και ελάλουν (Ηλίας και Ελισσαιέ)• και ιδού άρμα πυρός και ίπποι πυρός και διέστειλεν ανά μέσον αμφοτέρων και ανελήφθη Ηλιού εν συσσεισμώ ΩΣ εις τον ουρανόν” (И када иђаху даље разговарајући се (Илија и Јелисeј), гле, огњена кола и огњени коњи раставише их, и Илија уздиже се у вихору, КАО (као да је на) у небo) (2Цар, 2,11). Израз «КАО у небо" је јасан доказ да он није заиста уздигнут на небо. Међутим,многи људи су били заведени и погрешно тумаче овај текст, јер су прочитали парафразирани текста Старог завета, а не оригинални текст. парафразиран текст каже: "И уздиже се Илија у вихору на небо". Утолико ова мала реч «ΩΣ» носи потенцијал за решавање проблема и да докаже да ce Илија није уздигао у небо. У 5. Оди другог Канонa посвећеном Вазнесењу Господњем, налази се следећа песма: «Ξένην Σου η Γέννησις, ξένη Σου η Ανάστασις, ξένη και φρικτή Σου, Ζωοδότα, η εκ του Όρους θεία Ανάληψις, ην εξεικονίζων Ηλιού, τέθριππος ανήρχετο, ανυμνών Σε, Φιλάνθρωπε». редакција горњег текстa: "Странo је рођења Твоје, странo је Васкрсење Твоје , странo и сташно ,Животодавче, na гору божанско Вазнесење, које Илија осликава својим уздизањем (четвороколицом) , прослављајући те, Човекољубче." Химнo - писац у овом тексту говори нам,између осталог, да je вазнесење пророка Илије било тип , наговештавај, каснијег Вазнесења Господњег. Такође имамо и речи Светог Атанасија Великог, који разјашњава ствари још више. Према његовим речима: «Συ δε μοι λοιπόν, αγαπητέ, της λέξεως την ακρίβειαν σκόπησον, της ΩΣ, και μη σε διαλάθη συλλαβής Γραφικής περιουσία κ α ι δύναμις• μηδέ τη της λέξεως παραδρομή (το ανελήφθη δηλαδή) τω Δεσπότη τον οικέτην νομίσης ισότιμον• ΟΥ ΓΑΡ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟΝ ΗΛΙΑΣ ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ, ουδέ διαδραμών το στερέωμα, τοις εκείσε χωρίοις αυλίζεται• άλλ’ άκουσον τι φησίν ο αναγών• «Εν δε τω ανάγειν Κύριον τον Ηλίαν ΩΣ εις τον ουρανόν• ιδού μικρά λέξις (το ΩΣ) έστησε τον Ηλίαν προς τα άνω φερόμενον• αρκεί γαρ τω Προφήτη τιμηθήναι τω τύπω• προ γαρ του Δεσπότου τον οικέτην ουρανός ουχ υποδέχεται• ουδείς γαρ αναβέβηκεν εις τον Ουρανόν, ειμή ο Υιός του ανθρώπου ο ων εν τω Ουρανώ• ετηρείτο γαρ τη των ανθρώπων απαρχή δια τον των ανθρώπων Ποιητήν ο Ουρανός. Ούτω μεν ουν τοις περί τον Ενώχ και Ηλίαν ο Θεός αγαθή ελπίδι εύφρανε τους ανθρώπους, δι’ ων ανθρώποις ούσι τον του αέρος δρόμον ιππήλατον ήπλωσε» (Λογ. Β’ εις την Ανάληψιν). Редакција текста Зато, драги мој, посматрајте прецизно реч ΩΣ, и нека не побегне ово благо и моћ овога слога Писма из Ваше пажње, нити да кроз било какво погрешно тумачење (Вазнесења) будете заведени у изједначавању Господ са молитвеником (Илија). Илија се НИЈЕ вазнео на небо, нити прелази свод и постаје становник његових дворова, уместо тога, обратите пажњу на оно што помиње текст: "Након Илија уздизања вихором КАО ДА je на небо". Гле, једна мала реч (ΩΣ) је тато да прикаже Илију каоко се креће навише, јер је Пророк био довољно почаствован од стране привидног (као да) успона; Небеса немогу никада примити молитвеника (Илија) пре примања Господа - јер нико никада није отишао на небо, осим Син човечији, који је на небесима. Небо је биоло резервисанo за Творца, човечанства. Дакле, са Енохom и Илијom, Бог je обрадовао људе обећавајућом надом, ширећи пред њима "ваздушни аутопут", као да je запрежним возилима. (Беседа 2. "на Спасовдан.) Другим речима, овај стуб Православља, наш Атанасије Велики, нас подстиче да уочимо мали ΩΣ слог, који не би требало да побегне из наше пажње, јер је слог од Писма благо и моћ, јер само сведочи о томе да се Илија НИЈЕ вазнео на небо. То надаље подразумева да се нико други није попео на небо осим Онај Који сиђе с њега. По речима Господа: «Ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ειμη ο εκ του ουρανου καταβας, ο υιος του ανθρωπου ο ων εν τω ουρανω» (нико никада се није узнео на небо,осим Онај који сиђе са њега, Син Човечији, Који је на небесима) Јован, 3:13.Такође, да је Небо резервисанo за Господа, Владику и Створитељa, а не за слугу (молитвеника). Дакле, тако вазнесење Илије, као и пренос Еноха, нису ништа више него пре-обавештења о предстојећeм Вазнесењу Господњем, а након Њега, и нас самих. Осим тога, Отац Епиφаниос каже следеће, у вези Вазнесења: «Και ανελήφθη Ηλίας εν συσσεισμώ ΩΣ εις τον Ουρανόν• το δε, ΩΣ εις τον Ουρανόν, αμφίβολον έχει την έννοιαν• το δε, ΕΙΣ τον Ουρανόν, τρανήν δείκνυσι την αλήθειαν». "и Илија је уздигнут горе, у великом вртлогу , КАО у небеса". Израз 'као у небеса"оставља простор за сумњу, међутим, израз У небеса не оставља никакву сумњу да указује на истину". Свети Отац прави разлику, између "успонa" пророка и Вазнесењa Господа. Јер заиста, код Вазнесења Илијиног имамо мали слог «ΩΣ» (као да), која је сумња у закључивању, док је у Вазнесењу Господњем, имамо један мали слог «ΕΙΣ» (у), који храбро држи истину. У (грчком) Св. Писму референце o Вазнесењу Господњем, налазимо само израз "У небо", а не "КАО у небо ", као што можемо видети из примера у наставку: a) «Τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον Ουρανόν; Ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ’ υμών ΕΙΣ τον Ουρανόν, ούτως ελεύσεται ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον ΕΙΣ τον Ουρανόν». И они рекоше: "Људи Галилејци, што стојите и гледате на небо? Овај исти Исус, који се од вас вазнесе на небо, тако ће на исти начин доћи као што га видесте да одлази на небо "(Дела 1:11). «Εξήγαγε δε αυτούς (τους μαθητάς) έξω έως εις Βηθανίαν και επάρας τας χείρας αυτού ευλόγησεν αυτούς• και εγένετο εν τω ευλογείν αυτόν αυτούς διέστη απ’ αυτών και αναφέρετο ΕΙΣ τον Ουρανόν». Он их изведе напоље до Витаније, и подигавши руке и благослови их. И док их он благосиљаше, одступи њих и узношаше се У небо. (Лука 24:50,51) c) «Ο μεν ουν Κύριος μετά το λαλήσαι αυτοίς (τοις μαθηταίς) ανελήφθη ΕΙΣ τον Ουρανόν και εκάθησεν εκ δεξιών του Θεού». након што им Господ ово изговори,узнесе се У (на) небо, и седе Богу с десне стране . (Марко 16:19) Код тумачења горњег пасуса Луке 24: 50-51, блажени Теофилакт Бугарски каже: «Ηλίας μεν γαρ ΩΣ εις Ουρανόν• ωσανεί γαρ εδόκει EIΣ ουρανόν αναφέρεσθαι ο δε Σωτήρ ΕΙΣ τον ουρανόν, αυτός πρόδρομος πάντων ανελήλυθε μετά της αγίας σαρκός αυτού, εμφανισθήναι τω προσώπω του Θεού και σύνεδρον αυτήν αποδείξαι τω Πατρί». Редакција горњег текста: "... Што се тиче Илије, заиста је било КАО на небо. Јер кад неко верује да се НА небо односи на Спаситеља, који ће се ззнети поново У небо, јер је претходио свима када се вазнео, заједно са својим светим телом, да се појавdи пред лицем Бога и докаже као ко-устоличен, уз оца. " Драги , не треба да нас чуди или да се саблазнимо: постоји заиста разлика између Илијиног "Вазнесења" и Господа, као што постоји разлика између Васкрсење Господа и других васкрсења. Свети Григорије Солунски каже: «Ώσπερ δε αναστάσεις προ της του Κυρίου αναστάσεως πολλαί γεγόνασι, (εξ), ούτω και πολλαί αναλήψεις προ της αυτού αναλήψεως• και Ιερεμίαν γαρ τον Προφήτην ανέλαβε Πνεύμα, και τον Αββακούμ Άγγελος, και τον Ενώχ ανέλαβεν ο Θεός• μάλιστα δε των άλλων ο Ηλίας άρματι πυρός αναληφθείς αναγέγραπται• αλλ’ ουδ’ ούτος (ο Ηλίας) υπερέβη την περίγειον λήξιν, αλλ’ οίόν τις μετάθεσις ην η εκάστου τούτων ανάληψις, από γης αίρουσα και των περί γην ουκ εξάγουσα• καθάπερ και οι αναστάντες εκείνοι πάλιν εις την γην υπέστρεψαν, τελευτήσαντες άπαντες» (Λογ. α’ εις την Ανάληψιν). "Као што је било много других васкрсења пре Господњег (шест у броју), исто je тако било вуше вазнесења пре Његовог. чак и пророк Јеремијa је уздигнут од стране Духа, и Авакум Такође, oд Анђела, и Енох је узет од Бога. У ствари, написано је да је Илија-за разлику од осталих биo је уздигнут-у огњеним колима, међутим, чак и он (Илија) не превазилазе границе земље,опет, ко зна којa je врста ‘‘превозa’’ која их је код свакog од ових вазнесења подигла са лица земље, али их није уклонити са лица земље . Баш као што ће се и они васкрснли исто тако "вратити на Земљу"поново, након што су умрли "(Беседа" на Спасовдан). Свакако је јасно сада, после свих наших објашњења, да Пророк Илија није узнео на Небо, или рај како неки у наше време то трврде. Пре затварања овe темe, желели смо да представимо још два доказа у Светом писму, који сведоче да се Илија није, у ствари, вазнео у Небеса. Прва је у Новом завету, и то је експлицитно изјавa Самoга Христа, који користи Атанасије Велики у тексту изнад:"Και ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιος του ανθρώπου ο ων εν τω ουρανω" Нико се није попео на небо осим Онај који сиђе с неба, то јест, Син човечији који је на небеу (Јован 3:13) Христос изричито наглашава овде да се НИКО није попео на небо - нико, па чак ни Илија. Међутим, још више убедљив доказ да се Илија није попеo на небо након што je зздигнут. Следећи пасус из Старог Завета је веома интересантан: "10 Και απέστη από Ιούδα Εδώμ έως της ημέρας ταύτης• τότε απέστη Λομνά εν τω καιρω εκείνω από χειρός αυτού, ότι εγκατέλιπε Κύριον τον Θεόν των πατέρων αυτού• 11 και γαρ αυτός εποίησεν υψηλά εν ταις πόλεσιν Ιούδα και εξεπόρνευσε τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ και απεπλάνησε τον Ιούδαν. 12 και ήλθεν αυτω εν γραφή παρά Ηλιού του προφήτου λέγων• τάδε λέγει Κύριος Θεός Δαυίδ του πατρός σου..." "... Дакле, Едомци одметнуше се од Јуде до данас. У исто време одврже се и Ливна да не буде под руком његовом, јер остави Господа Бога отаца својих. 11 Штавише, висине у начини градовима Јудеје и наведе становнике Јерусалима у прељубу, и преласти Јуду [ да уради исто] .12 Тада му дође књига Илије пророка, говорећи: Овако вели Господ Бог Давида оца твоjега: Што ниси ишао путевима Јосафата оца своjег, ни у путевима Асе цара јудејског ... "(Днев. 2., 21: 10-12). У овом одељку, се каже да је Илија послао писмо (књигу) краљу јудејском, кога је укорио за своје понашање. Оно што је од посебног значаја овде јесте да је, хронолошки, Илија послао ово писмо ПОСЛЕ "успења ка небу". Ово несумњиво потврђује да је Илија је остао на Земљи, одакле је послао писмо. Осим ако на небу има поштанских услуга ... ... .... Извор: Д. Панагопулос, «Други претеча Христовог Доласкa»

[shadow=red,left]Did the Prophet Elijah actually ascend into ..mislise..?[/shadow] http://www.oodegr.com/english/dogma/diafora/Hlias1.htm It is true, that some of us –both of the laity and of the Clergy- have not observed with the appropriate attention the relative passage of the Old Testament, in which is mentioned the ascension of the Prophet Elijah. If one studies this passage carefully, one will notice there is a tiny, 2-letter (Greek) word «ΩΣ» (=as if) , which will greatly facilitate their rationalizing, since the dogmatic aspect found in the Dedicational Hymn for this Saint is usually rejected by them, i.e. «The second Precursor to the Presence of Christ - Elijah the glorious…» And here is the text of the event in question: “Και εγένετο αυτών πορευομένων, επορεύοντο και ελάλουν (Ηλίας και Ελισσαιέ)· και ιδού άρμα πυρός και ίπποι πυρός και διέστειλεν ανά μέσον αμφοτέρων και ανελήφθη Ηλιού εν συσσεισμώ ΩΣ εις τον ουρανόν” (And it came to be, while they were walking, as they walked and spoke (Elijah and Elisha), behold, a chariot of fire and horses of fire parted the two of them, and Elijah was swept up, in an upheaval, AS IF into the heavens) (Kings 4, 1:11). The expression «AS IF into the heavens» is clear evidence that he did not actually ascend INTO .mislise.. However, many people have been misled and have incorrectly interpreted this text, because they have read a paraphrased Old Testament text, and not the actual text. The paraphrased text says: “and Elijah went up by a whirlwind into heaven”, proof that this little word «ΩΣ» carries the potential to solve the issue and to prove that Elijah did not go up, into .heaven. In the 5th Ode of the second Canon dedicated to the Lord’s Ascension, there is the following hymnal: «Ξένην Σου η Γέννησις, ξένη Σου η Ανάστασις, ξένη και φρικτή Σου, Ζωοδότα, η εκ του Όρους θεία Ανάληψις, ην εξεικονίζων Ηλιού, τέθριππος ανήρχετο, ανυμνών Σε, Φιλάνθρωπε». English rendition of the above text: “Foreign is Your Birth, foreign is Your Resurrection, foreign and dire –o Life-giver- is your divine Ascension, which Elijah portrayed with his four-horsed ascent, thus glorifying You, o Philanthropist.” In simple language: “O, Life-giver Christ, Your seedless and incorrupt Birth was truly a foreign and supernatural event; foreign and supernatural was also Your Resurrection from the dead; foreign and awesome was also Your Ascension, from the Mount of Olives. This awesome Ascension was prophetically foreshadowed by the Prophet Elijah, who was “swept up” by a fiery chariot and four fiery horses.” ( but not INTO heaven – only AS IF into .heaven. ) The Hymn-writer in this text is telling us –among other things- that the ascension of the Prophet Elijah was a precursor, a foreshadowing, of the Ascension of the Lord that was to come later on. We also have the words of Saint Athanasius the Great, who clarifies things even more. According to him: «Συ δε μοι λοιπόν, αγαπητέ, της λέξεως την ακρίβειαν σκόπησον, της ΩΣ, και μη σε διαλάθη συλλαβής Γραφικής περιουσία κ α ι δύναμις· μηδέ τη της λέξεως παραδρομή (το ανελήφθη δηλαδή) τω Δεσπότη τον οικέτην νομίσης ισότιμον· ΟΥ ΓΑΡ ΕΙΣ ΟΥΡΑΝΟΝ ΗΛΙΑΣ ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ, ουδέ διαδραμών το στερέωμα, τοις εκείσε χωρίοις αυλίζεται· άλλ’ άκουσον τι φησίν ο αναγών· «Εν δε τω ανάγειν Κύριον τον Ηλίαν ΩΣ εις τον ουρανόν· ιδού μικρά λέξις (το ΩΣ) έστησε τον Ηλίαν προς τα άνω φερόμενον· αρκεί γαρ τω Προφήτη τιμηθήναι τω τύπω· προ γαρ του Δεσπότου τον οικέτην ουρανός ουχ υποδέχεται· ουδείς γαρ αναβέβηκεν εις τον Ουρανόν, ειμή ο Υιός του ανθρώπου ο ων εν τω Ουρανώ· ετηρείτο γαρ τη των ανθρώπων απαρχή δια τον των ανθρώπων Ποιητήν ο Ουρανός. Ούτω μεν ουν τοις περί τον Ενώχ και Ηλίαν ο Θεός αγαθή ελπίδι εύφρανε τους ανθρώπους, δι’ ων ανθρώποις ούσι τον του αέρος δρόμον ιππήλατον ήπλωσε» (Λογ. Β’ εις την Ανάληψιν). English rendition of the above text: Therefore you, my beloved one, observe with precision the word ΩΣ, and let not this Scriptural syllable’s treasure and power escape your notice, nor through any misinterpretation (of the ascension) be misled into equating the Lord with the supplicant (Elijah). FOR ELIJAH DID NOT ASCEND INTO heaven, nor did he -by traversing the firmament- become a resident of its courts; instead, pay attention to what the text mentions: “Upon sweeping up Elijah AS IF into heaven”. Behold, one small word (ΩΣ) was given to portray Elijah as moving upwards; for it was enough that the Prophet was honored by a semblance (AS IF) of ascent; heaven could never receive a supplicant (Elijah) before receiving the Lord – for nobody has ever gone up to heaven, except the Son of Man, Who is in heaven. heaven was reserved, for the Creator, the beginner of mankind. Thus, with Enoch and Elijah, God gladdened the people with a promising hope, by spreading before them an ‘airborne highway’, as though for horse-drawn vehicles. ( Homily B’ on the Ascension.) In other words, this pillar of Orthodoxy, our Athanasius the Great, urges us to notice the tiny syllable ΩΣ, which should not escape our attention as it is a syllable of Scriptural treasure and power, because it alone testifies that Elijah did NOT ascend INTO heaven. It furthermore implies that nobody else has ascended into heaven except the One Who descended from it. In the words of the Lord: «Ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ειμή ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιός του ανθρώπου ο ων εν τω ουρανώ» (Nobody has ever ascended into heaven, except He Who descended from it; the Son of Man, Who is in heaven) John, 3:13. Also, that heaven is reserved for the Lord, the Master and Creator, and not for a servant (supplicant). Therefore, both the ascension of Elijah, as well as the transfer of Enoch, were nothing more than advance notices of the Lord’s forthcoming Ascension, and, following His, our own. Furthermore, our Father Epiphanios says the following, with regard to the Ascension: «Και ανελήφθη Ηλίας εν συσσεισμώ ΩΣ εις τον Ουρανόν· το δε, ΩΣ εις τον Ουρανόν, αμφίβολον έχει την έννοιαν· το δε, ΕΙΣ τον Ουρανόν, τρανήν δείκνυσι την αλήθειαν». English rendition of the above text: “and Elijah was swept up, in a mass upheaval, (‘upheaval’ = a powerful shuddering, or a convulsion occurring around him), AS IF into the heavens”. The expression ‘as if into the heavens’ leaves a margin for doubt; however, the expression ‘into the heavens’ leaves no doubt that it is indicating a truth.” The Holy Father is making a distinction here, between the ‘ascent’ of the Prophet and the Lord’s Ascension. Because indeed, in Elijah’s ascension we have the tiny syllable «ΩΣ» (as if), which has a doubtful inference, whereas in the Lord’s Ascension, we have another tiny syllable «ΕΙΣ» (into), which boldly states the truth. In the (Greek) Scriptural references to the Ascension of the Lord, we only find the expression “into heaven” and not “as if into heaven”, as we can see from the examples below: a) «Τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον Ουρανόν; Ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ’ υμών ΕΙΣ τον Ουρανόν, ούτως ελεύσεται ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον ΕΙΣ τον Ουρανόν». 11 who also said, “Men of Galilee, why do you stand gazing up into heaven? This same Jesus, who was taken up from you into heaven, will so come in like manner as you saw Him go into heaven.” (Acts 1:11) B) «Εξήγαγε δε αυτούς (τους μαθητάς) έξω έως εις Βηθανίαν και επάρας τας χείρας αυτού ευλόγησεν αυτούς· και εγένετο εν τω ευλογείν αυτόν αυτούς διέστη απ’ αυτών και αναφέρετο ΕΙΣ τον Ουρανόν». 50 And He led them out as far as Bethany, and He lifted up His hands and blessed them. 51 Now it came to pass, while He blessed them, that He was parted from them and carried up into heaven (Luke 24: 50-51) c) «Ο μεν ουν Κύριος μετά το λαλήσαι αυτοίς (τοις μαθηταίς) ανελήφθη ΕΙΣ τον Ουρανόν και εκάθησεν εκ δεξιών του Θεού». 19 So then, after the Lord had spoken to them, He was received up into heaven, and sat down at the right hand of God. (Mark 16:19) As we can see in the above three Scriptural passages that refer to the Ascension, there indeed is the word “into” (ΕΙΣ), whereas in the Prophet’s ascension, there is the word “as if” (ΩΣ). When interpreting the above passage by Luke 24: 50-51, the blessed Theophylactus of Bulgaria says: «Ηλίας μεν γαρ ΩΣ εις Ουρανόν· ωσανεί γαρ εδόκει EIΣ ουρανόν αναφέρεσθαι ο δε Σωτήρ ΕΙΣ τον ουρανόν, αυτός πρόδρομος πάντων ανελήλυθε μετά της αγίας σαρκός αυτού, εμφανισθήναι τω προσώπω του Θεού και σύνεδρον αυτήν αποδείξαι τω Πατρί». English rendition of the above text: “…as for Elijah, it was indeed AS IF into heaven. For it is when one believes that INTO heaven refers to the Savior, Who is to rise up again into heaven; for He preceded everyone when He ascended, along with His holy flesh, to appear before the face of God and prove it as co-enthroned, next to the Father.” Dear friends, we shouldn’t wonder or be scandalized: there is most assuredly a difference between Elijah’s ‘ascension’ and the Lord’s, just as there is a difference between the Resurrection of the Lord and the other resurrections. Saint Gregory of Thessaloniki says: «Ώσπερ δε αναστάσεις προ της του Κυρίου αναστάσεως πολλαί γεγόνασι, (εξ), ούτω και πολλαί αναλήψεις προ της αυτού αναλήψεως· και Ιερεμίαν γαρ τον Προφήτην ανέλαβε Πνεύμα, και τον Αββακούμ Άγγελος, και τον Ενώχ ανέλαβεν ο Θεός· μάλιστα δε των άλλων ο Ηλίας άρματι πυρός αναληφθείς αναγέγραπται· αλλ’ ουδ’ ούτος (ο Ηλίας) υπερέβη την περίγειον λήξιν, αλλ’ οίόν τις μετάθεσις ην η εκάστου τούτων ανάληψις, από γης αίρουσα και των περί γην ουκ εξάγουσα· καθάπερ και οι αναστάντες εκείνοι πάλιν εις την γην υπέστρεψαν, τελευτήσαντες άπαντες» (Λογ. α’ εις την Ανάληψιν). English rendition of above text: “Just as there have been many other resurrections prior to the Lord’s (six in number), likewise there have been many ascensions prior to His; for even Jeremiah the Prophet was lifted up by the Spirit, and Habakkuk also, by an Angel, and Enoch was also swept up by God. In fact, it is written that Elijah –unlike the others- was swept up in a fiery chariot; however, even he (Elijah) did not go beyond the boundaries of the earth, but, who knows what kind of a transportation each of these ascensions was, which lifted them off the face of the earth yet did not remove them from earth altogether. Just as the resurrected ones likewise “returned to earth” again, after they had all eventually died.” (Homily a’ on the Ascension) It is surely evident now, after all our above clarifications, that the Prophet Elijah did not go up into heaven, or Paradise as some people claim nowadays. Source: D. Panagopoulos, «The Second Precursor of the Coming of Christ» Transcript – Supervision: Thomas Ph. Dritsas Before closing this subject, we would like to present two more pieces of evidence from the Holy Bible, which testify that Elijah did NOT, in fact, go up into heaven. The first one is in the New Testament, and it is the explicit statement made by Christ Himself, as used by Athanasius the Great in the article above: "Και ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιος του ανθρώπου ο ων εν τω ουρανω" 13 No one has ascended to heaven except He who came down from heaven, that is, the Son of Man who is in heaven (John 3:13) Christ expressly states here that NO-ONE has ascended to heaven – no-one, therefore NOT EVEN ELIJAH. However, we have even more convincing evidence that Elijah did not ascend into heaven after being “swept up”. The following passage from the Old Testament is extremely interesting: "10 Και απέστη από Ιούδα Εδώμ έως της ημέρας ταύτης· τότε απέστη Λομνά εν τω καιρω εκείνω από χειρός αυτού, ότι εγκατέλιπε Κύριον τον Θεόν των πατέρων αυτού· 11 και γαρ αυτός εποίησεν υψηλά εν ταις πόλεσιν Ιούδα και εξεπόρνευσε τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ και απεπλάνησε τον Ιούδαν. 12 και ήλθεν αυτω εν γραφή παρά Ηλιού του προφήτου λέγων· τάδε λέγει Κύριος Θεός Δαυίδ του πατρός σου..." “…10 So the Edomites revolted from under the hand of Judah to this day. The same time [also] did Libnah revolt from under his hand; because he had forsaken the LORD God of his fathers. 11 Moreover, he made high places in the mountains of Judah, and caused the inhabitants of Jerusalem to commit fornication, and compelled Judah to [do the same].12 And there came a writing to him from Elijah the prophet, saying, Thus saith the LORD God of David thy father: Because thou hast not walked in the ways of Jehoshaphat thy father, nor in the ways of Asa king of Judah….” (Chronicles II, 21: 10-12) In this passage, it says that Elijah sent a letter (writing) to the king of Judah, whom he reprimanded for his irreverent behavior. What is of special interest here though, is that chronologically, Elijah had sent this ‘writing’ AFTER his “ascent towards heaven”. This undoubtedly verifies that Elijah remained on earth, from whence he sent the letter. Unless heaven has a postal service?………. Πηγή: Δ. Παναγόπουλου, «Ο Δεύτερος Πρόδρομος της Παρουσίας Χριστού» 0203_cool