Претражи Живе Речи Утехе

Ukoliko ste zauzeti i ne želite da započnete vremenski zahtjevan proces gledanja nove serije, koji uključuje gledanje tri već objavljene epizode (koje u prosjeku traju oko 50 minuta) i iščekivanje novih epizoda narednih sedam sedmica, nemojte čitati dalje ovaj tekst! Ne, ozbiljno. Ne šalim se. Nakon svega što imam da napišem o ovoj seriji, neće biti opcija da je ne pogledate. Proglašena od strane kritičara “nenamjerno najrelevantnijom” serijom 2017. godine (prventsveno zbog političke klime u SAD), “The Handmaid’s Tale” dolazi kao pravo osvježenje na TV ekrane. Ukoliko patite od statistika i brojeva, serija trenutno na stranici IMDB ima rejting od 8.9/10, dok na stranici Rotten Tomatoes ima postotak od visokih 98%. Sa druge strane, ako vas zanimaju mišljenja kritičara, ona su gotovo isključivo pozitivna. Neke od najrelevantnijih kritika donosi Variety, koji je opisuje kao “uznemirujuću, impresivnu i užasno lijepu viziju previše bliskog distopijskog svijeta”, i The New York Times, koji koristiti epitete “nepokolebljivo, vitalno i zastrašujuće”. Na kraju, ukoliko vas zanima moje mišljenje, iz nekog razloga, ono jeste da je ova serija vizuelno jedna od najljepših ikad snimljenih, a priča je toliko uvjerljiva, zastrašujuća i relevantna da ćete je mrzjeti i voljeti u isto vrijeme. “The Handmaid’s Tale” je nova serija Hulu striming servisa, rađena po romanu Margaret Atvud (Margaret Atvud), u adaptaciji Brusa Milera (Bruce Miller) i same Margaret. Roman istog imena, Atvud je napisala 1985. godine, a i roman i serija prate priču o Ofred, ženi koja je primorana da živi u distopijskoj i totalitarističkoj državi Gilead, kojom vladaju hrišćanski fundamentalisti. Konkretnije rečeno, primorana je da živi u režimu gdje žene nemaju nikakva prava, ljudi su podijeljeni na kaste i bilo kakav oblik neposlušnosti se kažnjava smrću ili izgnanstvom u kolonije, tj. radne logore, u kojima zatvorenici čiste toksični otpad dok ne umru od posljedica izlaganja istom. Radnja romana se dešava oko 2005. godine, ali reference na Tinder i Uber je smještaju u sadašnje vrijeme. U ovom svijetu, fertilitet je drastično opao, pa su plodne žene poput Ofred smještene u kastu “službenica” (handmaids) – žena čija je jedina svrha u životu da rode djecu “komandirima vijernih” (Commander of the Faithful), vladajućoj kasti ovog režima. Sumirana u jedan pasus, radnja možda zvuči komplikovano, ali uz naraciju i flashback-ove, vrlo lako ćete uploviti u svijet koji je kreirala Margaret. Ono što je učinilo ovu seriju toliko relevantom jeste činjenica da je zbog trenutnog stanja političke scene u Americi ovo djelo fikcije realnije od onoga koliko smo spremni to da priznamo. Tvrditi da je stanje stvari kakvo je u ovoj priči nešto što bi moglo da se desi, svakako jeste nategnuto, ali brilijantno je što se postavljaju prava pitanja. Pitanja koja ukazuju na probleme i tjeraju na razmišljanje. Još jedna pohvalna stvar koju moram spomenuti jeste činjenica da u svijetu u kom su žene izgubile sva prava i muškarci upravljaju svojim i njihovim životima, te predstavljaju superiorna bića, muškarci nisu predstavljeni kao zli, već su, kao i svi ostali, i oni potčinjeni režimu u kom žive. Ova neobična priča praćena je i neuobičajenim vizuelnim stilom za jednu seriju. Kadrovi su filmični, pa se stiče dojam da gledate jedan veoma dug film, što nikako nije negativna karakteristika. Kinematografkinja i režiserka Rid Morano (Reed Morano) pobrinula se da stvori vizuelno veoma zanimljive tri epizode, miješajući jarke boje kostima sa bljedunjavim svijetom, koji podsjeća na onaj kakav smo mogli vidjeti, recimo, u Egersovom (Robert Eggers) ostvarenju “The Witch”, iz 2016. godine, čija je radnja smještena u 16. vijek. Osim Morano, na seriji su radila još četiri režisera, od kojih sada imamo velika očekivanja. Fenomenalnu glumačku postavu predvodi Elizabet Mos (Elisabeth Moss), koja se proslavila ulogom u seriji “Mad Men” i koja briljira od prve do zadnje minute sve tri (zasad objavljene) epizode. Pridružuju joj se, između ostalih, i Ivon Strahovki (Yvonne Strahovski, “Dexter”), Aleksis Bledel (Alexis Bledel, “Gilmore Girls”) i Samira Vajli (Samira Wiley, “Orange Is the new Black”), čineći zajedno izvanrednu, većinski žensku glumačku postavu. Kao i sve drugo na ovom svijetu, ni ova serija nije savršena, pa u nekim trenucima pribjegava senzacionalizmu, ali to je poprilično neizbježno, a i oprostivo u odnosu na sve dobre strane koje sam pobrojala. Ukoliko nekim čudnim spletom okolnosti još uvijek niste riješeni da pogledate “The Handmaid's Tale”, vjerujem da će nakon gledanja trejlera svaka sumnja nestati. Uživajte gledajući, ja svakako jesam. http://bosonoga.com/2017/05/02/nenamjerno-najvaznija-serija-2017-godine/