Претражи Живе Речи Утехе

Javna tribina „U predvečerje rata, 20 godina kasnije“ povodom obeležavanja druge decenije od početka NATO bombardovanja SRJ održana je u subotu u bioskopskoj sali Muzeja vazduhoplovstva. Prisutnima su o svojim iskustvima i sećanjima govorili tadašnji potpredsednik Vlade SRJ Nikola Šainović, načelnik Centra za obaveštavanje i uzbunjivanje 1999. godine Avram Izrael, komandant 3. diviziona 250. raketne brigade pukovnik u penziji Zoltan Dani, kao i autor makete MiG-29 iz 1999. pilot potpukovnik u penziji Đorđe Ivanov. Tribinu je otvorio direktor Muzeja vazduhoplovstva Čedo Milivojević rekavši da Muzej ima obavezu obeležavanja godišnjice od NATO bombardovanja te da se od ove tradicije neće odustati. On je podsetio i da je bombardovanje trajalo od 24. marta do 10. juna 1999. godine, a da je u tom periodu „poginulo više hiljada civila, kao i 1.008 pripadnika vojske i policije, među kojima i 39 pripadnika RV i PVO“. „U očaju smo predložili i da cela Srbija uđe u NATO, ali pod uslovom da ostane cela. Nisu prihvatili.“ / Foto: Igor Marjanović, Muzej vazduhoplovstva O političkim okolnostima i događajima koji su prethodili 1999. godini pričao je tadašnji potpredsednik Vlade SRJ Nikola Šainović, koji je istakao da je strateška pozicija zemlje odredila njenu dalju sudbinu, što je na kraju i dovelo do NATO bombardovanja usled nemogućnosti postizanja saglasnosti oko kosovskog pitanja: – Mi jesmo tokom dva svetska rata bili saveznici sa Amerikom i Engleskom, ali saveznici u ratu protiv Nemačke, a nakon pada Berlinskog zida to postaje rat protiv Rusije u kojem mi ne želimo da učestvujemo i ovo određuje naš položaj, koji i danas traje. Tokom devedesetih godina bilo je raznih pokušaja da se spreči da do sukoba dođe. Pored svega što smo nudili, mi smo jednom iz očaja u Rambujeu predložili i da cela Srbija uđe u NATO, ali pod uslovom da ostane cela. Nisu hteli ni da razgovaraju o tome. – O sistemu osmatranja, obaveštavanja i uzbunjivanja, koji je informisao javnost o nastanku i prestanku opasnosti od bombardovanja, govorio je tadašnji načelnik Centra za obaveštavanje i uzbunjivanje Avram Izrael. On je istakao da je SRJ 1999. godinu dočekala u teškom materijalno-tehničkom stanju kada je u pitanju ovaj sistem: – U periodu devedesetih godina nastaje prekid u razvoju sistema osmatranja i obaveštavanja i mnogo ljudi odlazi sa posla. Uoči bombardovanja uspevamo da revitalizujemo sistem zahvaljujući Skupštini grada Beograda i privrednicima koji su želeli da pomognu i vrlo brzo popunjavamo jedinicu do 100% i osposobljavamo sve sirene – 20 pneumatskih i oko 200 električnih koliko ih je bilo u Beogradu. Smatrali smo da jedan grad sa milionskim brojem stanovnika ne možemo da držimo u informativnom mraku i zbog toga smo građane obaveštavali i uspostavljali odnos poverenja sa njima. Mada je bilo pokušaja cenzure, u smislu da odajemo vojne tajne i dižemo hajku, Centar je prvoklasno obavljao svoje zadatke. – Sala Muzeja puna / Foto: Igor Marjanović, Muzej vazduhoplovstva Na tribini u Muzeju govorio je i pukovnik u penziji Zoltan Dani, komandant 3. diviziona 250. raketne brigade, koja je 27. marta srušila avion Američkog ratnog vazduhoplovstva F-117: – U 18 časova 27. marta naša jedinica dobija pripravnost 1 kada nam iz operativnog centra naređuju da odmah uključimo naš osmatrački radar jer je dobijena informacija da u vazdušnom prostoru postoje ciljevi koje osmatrački radari operativnog centra ne mogu da uoče. Mi smo zahvaljujući našem radaru videli 5 takvih ciljeva, od kojih se jedan ozbiljno približavao u našu zonu uništenja. Nakon dobijanja potvrde od operativnog centra da se izvrši borbeno dejstvo ka tom cilju, on biva prebačen sa osmatračkog na nišanski radar. Kada je sve bilo pripremljeno, naredio sam oficiru za vođenje da lansira dve rakete od kojih je prva pogodila avion, kome je od dejstva bojeve glave otpalo levo krilo i on je pao je u reonu sela Buđanovci. – O iskustvima tokom bombardovanja / Foto: Igor Marjanović, Muzej vazduhoplovstva O tome kako je domišljatost srpske avijacije uspela da spasi 6 aviona MiG-29 govorio je pilot potpukovnik Đorđe Ivanov, čija se maketa tog aviona iz 1999. nalazi u Muzeju vazduhoplovstva i dodao: – Sa dvojicom svojih kolega sam 23 dana pravio makete MiG-ova. Niko od nas nije imao posebnog iskustva u tome, već smo se samo jednog dana okupili u jednoj školi, pogledali makete od plastike i skice i na taj način se rodila ideja. Bilo je dosta problema prilikom izrade maketa, ali smo na kraju uspeli i zahvaljujući njima smo sačuvali našu avijaciju i zadržali rusku tehniku u Srbiji. – Više o istorijskim okolnostima koje su dovele do NATO bombardovanja, ulozi Centra za obaveštavanje i uzbunjivanje u informisanju građana, obaranju čuvenog „Noćnog jastreba“, kao i „varkama“ kojima se pribegavalo kako bi se sačuvala domaća avijacija, pogledajte u integralnom snimku predavanja: Luka MATOVIĆ

PISMO UČESNICIMA SVEČANE AKADEMIJE POVODOM OBELEŽAVANJA 175. GODIŠNJICE PRVOG SRPSKOG USTANKA (Karađorđevo, 12. decembar 1979) Drugarice i drugovi, Zbog spriječenosti da lično prisustvujem vašoj manifestaciji, upućujem vam tople pozdrave, sa željom da uspješno realizujete cjelokupni program obilježavanja 175. godišnjice Prvog srpskog ustanka. Slavni ustanički dani iz daleke 1804. godine predstavljaju nezaboravni svijetli događaj u historiji srpskog naroda, inače veoma bogatoj revolucionarnim zbivanjima. Prvi srpski ustanak učinio je najznačajniju prekretnicu u srpskoj historiji i za sva vremena postao sastavni dio ukupne revolucionarne tradicije srpskog naroda. U širem smislu, značio je i početak odlučne borbe porobljenih naroda Balkanskog poluostrva protiv vjekovne tiranije turskog feudalizma. Njegova dalekosežnost ogleda se u tome što je podstakao revolucionarno buđenje ugnjetanih naroda u smislu potpunog oslobođenja. Slobodarski ustanički duh snažno se odrazio na sva kasnija politička opredeljenja i revolucionarnu borbu srpskog naroda za nacionalno oslobođenje i nezavisnost. Upravo su te davne ustaničke bitke označile početak demokratske revolucije u Srbiji, podstakle rađanje i razvijanje srpske nacije i stvaranje osnova samostalne srpske države. Revolucionarnost te borbe izražavala se tim ešto je ona istovremeno bila usmjerena na oslobođenje od tuđeg ropstva i na ukidanje feudalnih odnosa. Pored srpskih ustanika, u toj borbi su učestvovali i brojni rodoljubi iz drugih krajeva naše današnje domovine. U tome je i njen opštejugoslovenski značaj, jer se zajednička misao o oslobođenju svih naših naroda više nije mogla ugasiti. Naprotiv, danas to opredeljenje dobija svoj puni smisao u daljem produbljivanju i jačanju bratstva i jedinstva svih naših naroda i narodnosti. Zato smatram da je veoma dobro što Socijalistička Republika Srbija svečano obilježava 175. godišnjicu Prvog srpskog ustanka. Značaj okolnosti što se obilježavanje te godišnjice vrši istovremeno s proslavom jubilarne godine Partije, SKOJ-a i revolucionarnih sindikata , sastoji se u tome što se radi o svojevrsnom kontinuitetu oslobodilačkih težnji najširih narodnih masa. Ovo naglašavam i zato što su sinovi srpskog naroda, u cjelokupnom predratnom revolucionarnom djelovanju KPJ, a naročito od prvih dana narodnooslobodilačke borbe, ostali vjerni slobodarskim tradicijama svojih hrabrih predaka. Oni su se odlučno svrstali u prve redove borbe za puno oslobođenje radnog čovjeka i za ostvarivanje sveukupnih ciljeva socijalističke revoluvije. To su pokazali u borbama proleterskih brigada i partizanskih odreda, u naporima za obnovu i izgradnju ratom opustošene zemlje, u odlučnom suzbijanju svih devijacija i otpora našem putu socijalističkog razvoja, kao i u beskrompromisnom suprotstavljanju spoljnim pritiscima na našu zemlju. Sinovi srpskog naroda i danas djelima dokazuju svoju revolucionarsnost, prvenstveno svakodnevnim naporima u borbi za dalji razvoj socijalističkih samoupravnih odnosa u Republici Srbiji i nastojanjima da doprinesu punom procvatu socijalističke samoupravne, nezavisne i nesvrstane Jugoslavije – bratske zajednice svih naroda i narodnosti, socijalističkih republika i autonomnih pokrajina. Stoga koristim ovu priliku da izrazim svoje duboko uvjerenje da će slobodarski srpski narod i njegove organizovane socijalističke snage nastaviti da jačaju i svestrano učvršćuju bratstvo i jedinstvo naših naroda i narodnosti, cementirano u vatri narodnooslobodilačkog rata i neprekidno produbljivano obezbjedživanjem pune ravnopravnosti i socijalističkog zajedništva. Na kraju, dozvolite da vam poželim nove uspjehe u obavljanju mnogobrojnih društvenih poslova. „Politika“, 12.12.1979. godine

ŠTA JE BILO OD TOG DUGO NAJAVLJIVANOG RUŠENJA REPUBLIKE SRPSKE? APSOLUTNO NIŠTA, NIJEDAN JEDINI INCIDENT Ne sećam se da sam u životu prisustvovao većoj ljudskoj pobedi Kao što je bila večeras pobeda Davora Dragičevića I četrdeset i više hiljada ljudi koji su došli na skup podrške porodici Toliko je Davor, kao i ljudi oko njega, probudio ponosa i dostojanstva da je to nestvarno Pritom sam sve vreme dobijao informacije iz Srbije da se radi o državnom udaru Da je na ulicama Banja Luke haos i da ne pričam kakve sve laži A ja pred očima vidim potpuno drugu sliku, ljude prepune optimizma, vere, nade Što se napokon pojavio čovek kome veruju, da izrazi ono što oni ne mogu a osećaju Rećiću samo da sam negde oko 21h u povratku do stana gde sam odseo U opuštenom razgovoru šetao i pričao sa policajcima, bilo ih je desetak Nikakvi incidenti, nijedan razbijen prozor, ništa, ništa, ništa Totalno razumevanje situacije i podrška Za to vreme, srpski mediji, već mesecima unazad projektuju rušenje države i Republike Srpske Dok se, zapravo, radi o ogromnom nezadovoljstvu naroda Dodikom Dodik nije država, Dodik nije republika srpska Kao da ne postoji niko drugi osim njega koji bi mogao sve to da vodi Koliko Vučićevi mediji lažu shvatio sam ponajviše ovih dana Kada svojim očima gledam jedno a čitam nešto sasvim drugo Ako je Srbija pravi prijatelj Republike Srpske trebala je da stane uz Pravdu za Davida Konferencija u Beogradu bila je, manje više, potpuno ignorisana Milomir Marić se zajedno sa Dodikom sprdao sa tim Teša Tešanović zajedno sa Miroljubom Petrovićem Miroslav Lazanski takođe Bez trunke savesti i odgovornosti Svodeći sve na prevaru i vešto režiranu nameštaljku Gde je ta obojena revolucija koju vode amerikanci Gde su ti britanski specijalci o kojima se kod Marića svakog jutra govori Rećiću samo jedno – KAKO VAS NIJE SRAMOTA VI IZDAJETE SRPSKI NAROD, OBEZVREĐUJUĆI ONE LJUDE KOJI SE BORE A NE LJUDI KOJI SKORO 200 DANA MIRNO STOJE I TRAŽE PRAVDU TI ISTI BORCI KOJI SU GINULI ZA REPUBLIKU SRPSKU Umesto da su prepoznali čast i poštenje tih ljudi Želju da se slučaj Davida Dragičevića reši bez kapi prolivene krvi Oni izmišljaju priču o nekakvom novom 5om oktobru Toliko tekstova je napisano o tome da se sprema haos Mesecima unazad je najavljivano I šta se večeras od toga desilo Apsolutno ništa Narod ima pravo da ne želi Dodika Narod ima pravo da se stidi svoje vlasti Da je menja i uređuje kako želi To su pokazali večeras, jasno, glasno A kroz Davora Dragičevića je sve to kulminiralo do neslućenih granica Posmatrao sam Davora predhodnih dana Kruži priča da njime manipulišu političari, amerikanci i ne znam ko Iskreno, gledajući Davora Ne da je nemoguće manipulisati njime nego je on taj koji sve to vodi Pogledajte slike sa Davidovog Trga od večeras, snimke I sve će vam biti jasno Narod traži promene, narod traži pravdu A Srbija umesto da shvati kako ti ljudi žive i koliko su obezvređeni Ona ih tretira kao izdajnike i strane plaćenike Zato treba da ih je sramota Što nasedaju na Vučićevu propagandu Kome se čitava politika, oduvek, od prvog dana njegove politike Zasnivala na propagandi Zar su banjalučani toliko glupi da ne znaju kako žive u svojoj državi Pa mi iz Srbije treba da im pričamo da su prevareni, slagani Srbija živi u daleko većoj iluziji Zato je u slučaju Pravde za Davida nije bilo nigde A prećutno je stala i ostala na strani ubica https://radiogornjigrad.wordpress.com/2018/10/06/stefan-simic-kako-se-srbija-obrukala-povodom-pravde-za-davida/ radio gornji g

Bilo mi je zanimljivo, voleo bih da čujem šta mislite. Ovo je deo govora, datum je 4.5.1941. Ceo transkript: http://www.jewishvirtuallibrary.org/adolf-hitler-address-to-the-reichstag-may-1941 While Turkey, thanks to the realistic attitude of her State leadership, preserved her independent attitude Yugoslavia fell a victim to British intrigues. Members of the Reichstag, and, above all, my old Party comrades, you know how much I endeavoured to bring about friendship between Germany and Yugoslavia. I worked for it for many years. I believed I was assisted in my endeavour by some representatives of that country, who seemed to see, as I did, only advantages in our close collaboration When danger drew near to the Balkans, as a result of British intrigues, I intensified my endeavour to preserve Yugoslavia from this fatal entanglement Our Foreign Minister, party member Ribbentrop, with his patience and ingenious persistence, again and again pointed out the necessity of that collaboration, to keep at least that part of Europe out of the war. He made exceptional and loyal proposals to the Yugoslav Government, with the result that in Yugoslavia, too, the voices in favour of close collaboration seemed to increase. It is, therefore, quite true when Mr. Halifax declares that Germany never intended to make war in the Balkans. On the contrary, it was our earnest intention to prepare the way for closer collaboration with Yugoslavia, and perhaps even to bring about a settlement of the Greek conflict acceptable to Italy. The Duce not only approved of our endeavours to bring Yugoslavia into line with our peace aims, but assisted them by every means. It thus became finally possible to move the Yugoslav Government to join the Three-Power Pact. This Pact made no claims on Yugoslavia, and offered her nothing but advantages. For the sake of historic truth, I must point out that neither this Pact nor the supplementary agreement demanded any assistance whatsoever from Yugoslavia. On the contrary, Yugoslavia received from the Three Powers the solemn assurance that they would not ask her for assistance, and were even prepared to abstain from any transport of war materials through Yugoslavia from the very beginning. At the request of her Government, Yugoslavia also received the guarantee of an outlet under Yugoslav sovereignty to the Aegean Sea, in the case of any territorial changes in the Balkans. This outlet was to include Salonika. On 25th March, a Pact was signed in Vienna which offered the greatest possible future to the Yugoslav State, and secured peace for the Balkans at the same time. You will understand that on that day I left the beautiful city on the Danube with a truly happy feeling, not only because eight years' labour seemed to yield their reward at last, but because it appeared at the last minute as if German intervention in the Balkans would be rendered unnecessary. Two days' later we were deeply shocked by the news of a coup carried out by a handful of hirelings-a deed which drew from the British Prime Minister the triumphant exclamation: "At last, I have good news to give you." You will not fail to understand, deputies, that in these circumstances I at once gave the order for attack. The German Reich cannot be treated like that. It is impossible to woo someone's friendship for years, to conclude a treaty to the exclusive advantage of another party, only to have it broken overnight, to see the representatives of the Reich insulted, the military attache threatened, his assistant injured, the dwellings of Reich Germans destroyed and Germans generally persecuted as an outlawed prey.

Povodom obeležavanja 90. godišnjice, Er Srbija (Air Serbia) postaviće poseban amblem na svoje avione, saopšteno je iz kompanije. – Amblem se postavlja na 21 Erbasov, Boingov i ATR-ov avion u celoj floti, i biće jasno vidljiv na trupu aviona. Ovim amblemom ukazuje se počast bogatoj istoriji Er Srbije, tako što on u svom dizajnu spaja aktuelni logo sa dvoglavim orlom i logotipe svih svojih prethodnika – kompanija Aeroput, JAT i Jat ervejz. – navode u kompaniji. A 319 sa specijalnim amblemom / Foto: Air Serbia Avio-kompanija je prvobitno osnovana 17. juna 1927. godine pod imenom Aeroput, što Er Srbiju čini osmom najstarijom avio-kompanijom na svetu koja još uvek posluje. – Svega nekoliko avio-kompanija na svetu ima istoriju dugu 90 godina, kao što ima Er Srbija, što ovaj jubilej čini veoma značajnim. – izjavio je generalni direktor Er Srbije, Dane Kondić. Dina ĐORĐEVIĆ

http://www.samojako.rs/2017/02/saopstenje-pokreta-beli-samo-jako.html?spref=fb петак, 10. фебруар 2017. Iako se do sada nismo oglašavali po pitanju ovakvih klasifikacija, ovoga puta smo odlučili da reagujemo, pre svega zato što ne dolazi od botovskih snaga, vec od gospođe Pešić sa čijim se stavovima privatno možemo i ne moramo slagati, ali za koju svakako smatramo da iznosi sopstveno mišljenje, pa kakvo god ono bilo. Utoliko više iznenađuje neobaveštenost gospođe Pešić po pitanju naše grupe. Prihvatamo da smo mi lokalna skupina, te da niko nije obavezan da bude detaljno upućen u naše poteze, ali bismo onda i očekivali da takve površne i neinformisane stavove ne uključuje u tobož ozbiljne analize. Elem, sam tekst gospođe Pešić je odgovor na argumentaciju Dušana Pavlovića povodom (navodne) krađe glasova na prethodnim izborima. Bez želje da ulazimo u raspravu oko snage i validnosti argumentacije bilo koje strane, prosto moramo da se osvrnemo na deo u kome se klasifikujemo kao prevaranti glasača bilo koje skupine, pa i vladajuće. Prvo, Beli ima dve strane. Svima poznatu (a opet često pogrešno tumačenu) parodičnu stranu u kojoj JEDNA figura poseduje sakralnu belinu koja osvetljava put – volim Vas, doktore Beli. Druga strana okuplja deo ozbiljnih, (uglavnom) školovanih, na lokalu prepoznatljivih i politički neukaljanih građana. To su oni koji se bave skupštinskim delovanjem, tumačenjem materijala, pitanjima kao što su stranačko zapošljavanje, nenamensko trošenje svakako malih budžetskih sredstava, kvalitet vode (ako se tako može nazvati), izmišljanje radnih mesta za stranačke vojnike, unižavanje lokalnih institucija… Ukoliko nekoga zanima (gledam u Vas, gospođo Pešić), samo mali deo tih aktivnosti se može naći na sajtu samojako.rs Ovo je bitno zato što smo mi bili jedina skupina koja je objavila listu sa imenima PRE skupljanja potpisa za izbore, dok su i najveće stranke (valjda one koje nisu prevarantske kao mi, gospođo Pešić) odlučile da svoje odavno poznate kadrove ostave u tajnosti i potpise skupljaju na imena republičkih vedeta. Dakle, naši glasači su znali poimence za koga glasaju i pre skupljanja potpisa, a kamoli pre izbora. Kako su glasali za očigledno odlično osmišljen “perfektni eksperiment”, kako ste Vi to nazvali, tako su davali glasove i ‘ozbiljnoj’ ekipi čiji rad Mladenovčani vrlo cene. Svestan sam da Vi niste prisutni u Mladenovcu, te da to ne možete videti na terenu, ali ‘morate nam verovati’, što reče gospodin Radulović jednom drugom prilikom. Drugo, ako ste ispratili tu ‘prevarantsku’ kampanju, videli ste obećanja kao što su pravljenje mora tako što ćemo sipati so u Markovačko jezero i uvesti ajkule, odbijanje štapom mase investitora koji se tuku za fabričke pogone u Mladenovcu, javno obećanje da će samo Beli i Prilepak da kradu, kao i da će Beli raditi u tri smene u više fabrika dok ne stanu na noge itd. Ako mislite da je 5200 Mladenovčana ozbiljno shvatilo bilo koje od tih obećanja, te da su oduševljeni šansom da ‘već za dve do tri godine’ idu na more u Markovac, onda sam još više zapanjen Vašim rezonovanjem, nego što sam bio kada sam video Vaše tumačenje našeg izbornog uspeha. Dakle, izborni uspeh nije došao zbog “super laganja”, kako ste vi to nazvali, već zbog odlične parodične kampanje, ali i iskrenog rada i poverenja koje ozbiljni kandidati na listi uživaju u svojoj sredini. Treće, što se tiče Vašeg pitanja oko toga “otkud u Mladenovcu toliki opozicionari, pored već postojećih opozicionih stranaka”, podsetio bih Vas da oko 50% građana sa pravom glasa uopšte ne izlazi na izbore, kao i da su članovi do skoro velikih opozicionih stranaka, spali na to da za njih glasaju članovi uže porodice, kako na nivou republike, tako i na lokalu, te da su mnoge stranke prešle census jedva i to uz poprilično neprirodne koalicije. Eto otkud 5200 opozicionara, gospođo Pešić. Nije ih Beli ukrao nikome, niti ih je prevario, već se došlo do tog broja zahvaljujući ličnim vrednostima i minulom radu svih ostalih stranaka, bilo da su u vlasti, ili realnoj ili fiktivnoj opoziciji. Naši glasači JESU anti-sistemski, ali nisu samo protiv aktuelnog sistema, već i tog i svih onih koji su mu prethodili. Još bih Vas zamolio da dokumentujete to priznanje na koje se pozivate i na osnovu koga kažete da se Beli hvalio kako je namagarčio bilo koga, a kamoli režimske glasače. Bez ikakve želje da se određujemo po pitanju analize gospodina Pavlovića, kao i tumačenja mogućnosti da je bilo krađe, moram Vam reći da je ono što Vi zovete “kontekstualnom analizom” vrlo površno i potpuno netačno shvatanje istog tog konteksta na koji se pozivate. Da li ste kontekst zaista pogrešno shvatili zbog frapantne neupućenosti, ili ste odlučili da Belog nazovete prevarantom, a 5200 Mladenovčana kompletnim idiotima iz nekog drugog razloga, samo Vi znate. Sportski pozdrav i SAMO JAKO, gospođo Pešić.