https://youtu.be/X0YKdMi6Vfg ПЛАЧЕ НЕБО Плаче небо изнад нас што људи болесни не траже спас што срца лед нам окива а душе пуне нам немира што мајке тужно уздишу што ветар доноси оловну кишу што дани на смрт миришу што греси тако се тешко бришу. Плаче небо, плаче небо плаче небо, плаче небо плаче небо. Што креће син опет у бој што тужних птица се чује пој што се срца не додирују што људи страстима душе трују што децу страх окива што нема ко да их покрива што људи суде и псују а неће љубави речи да чују. Плаче небо, плаче небо плаче небо, плаче небо плаче небо. (Сретен Станчевић)