into the sunset

Film SRBI – NAROD KOJI NESTAJE – 9. septembra u 7:00 p.m. u Sali “Sveti Đorđe”, Vaterlu Hristos posredi nas, dragi Prijatelji! Blagodarimo Bogu što sa zadovoljstvom, ponovo možemo najaviti nešto novo iz produkcije naše Fondacije “Prijatelj Božiji”. Reč je o dokumentarnom filmu pod nazivom: “SRBI – NAROD KOJI NESTAJE” Film predstavlja živo svedočanstvo o katastrofalnoj demografskoj stvarnosti srpske države i naroda. Svedočanstvo, koje otkriva tragičnu i tužnu istinu da je srpski narod na pragu svog istoriskog nestajanja. Motivisan željom da o tome opomene širu javnost i potrebom da ukaže na put prevazilaženja problema, Prijatelj Božiji i ovim filmom, upućuje na pokajanje i vraćanje Hristu kroz Crkvu Njegovu kao jedini ispravan put ostvarenja, ne samo duhovnih vrednosti, već temelja postojanja i opstanka svakog, pa i srpskog naroda. U prilogu šaljemo trejler filma Pogledajte zašto je već trideset lokalnih i regionalnih televizijskih kuća širom Srbije poželelo da ga emituje. Međutim, njegovo prikazivanje domaćoj javnosti, odgođeno je zbog ekskluzivne promocije u Kanadi, koja je zakazana za 9. septembar ove godine u 19 časova u Sali “Sveti Đorđe”, Vaterlu. Dakle, žitelji srpske dijaspore sa područja Kičiner-Vateru prvi će imati priliku da pogledaju Film, a već 11. septembra uslediće njegovo prikazivanje široj televizijskoj i internet javnosti. Ps. Još jedna novost – Specijalno ovom filmu namenili smo novi vebsajt www.srbinarodkojinestaje.com na kojem će te više saznati o filmu i učesnicima, a sva mišljenja, diskusije i sl. možete postavljati na poseban Forum Prijatelja Božjeg dostupan ovde . Vaš, www.prijateljbozji.com http://kosovskizavet.org/s/

Albanke spasavaju srpska sela Albanke na Ravnoj gori Dezinformacije oterale udavace Sjenicki skup Staroraskih mladozenja Udruzenje Stara Raska

Znas vidim da ce dalje komentarisanje da se svede na tipicno kafansko prepucavanje i prolongiranje dalje agonije prema tome ti jednostavno imas takav stav ja se sa tim stavom ne slazem meni je vrlo porazavajuci ali ja ga postujem i branim to da svako ima pravo na svoj stav.Problem je u tome sto si ti kao da ti gori pod nogama zigosao takve topike kao sulude i devijantne iako su bili u pitanju novinski clanci preneti na forum/podforum sve sa ciljem da ljudi budu u toku u pogledu nekih drustveno-politickih desavanja u nasoj zemlji i oko nase zemlje buduci da je forum vrlo popularan i okuplja poprilican broj ljudi. Zaobidji temu.Vrlo jednostavno koliko vidim ne uredjujes podforum,jednostavno zaobidji.Ukoliko se tvoje reakcije svode na vredjanje i ukoliko je to "gledanje u mrak" onda zaobidji. Tema je i vise nego znacajna jer se radi o Srbima iz okruzenja.Na zalost Srbija je par excellence zemlja apsurda i zemlja drzavnicko-nacionalnog sadomazohizma i politickog amaterizma.Prvo smo imali stav "Nije bitna zemlja nego su bitni ljudi" dakle da se ljudima pomogne a sada imamo stav da su to gradjani (kojih je ostalo u nekom bednom procentu) neke druge zemlje pa neka se ta zemlja brine o njima pa makar ih tretirala kao neljude. Procitao sam neke tvoje kasnije postove i jasan mi je tvoj stav samo budi malo koncizniji sto se tice onoga sto ti smeta kod ovakvih i slicnih tema. Mozes u slobodno vreme da procitas knjige dr Jovana Marica 'Upamet se Srbi' i 'Kuda idu Srbi?' i knjigu prof.dr Dragoslava Slovica 'Anatomija srpske duse'. Evo i jednog retko dobrog i sveobuhvatnog teksta kod nas koji predstavlja svojevrsni etioloski pristup stanja u Srba tokom 20 veka i na pocetku 21 veka od Boska Obradovica. Kuda ide Srbija Srpska Unija Srpski narod danas Pleme moje snom mrtvijem spava – bila bi sasvim odgovarajuća pesnička definicija aktuelnog duhovnog i nacionalnog stanja srpskog naroda. Sa jedne strane, ogroman istorijski umor koji se reflektuje u svim životnim sferama: od duhovnosti i morala, preko demografije i kulture, do ekonomije i državotvornosti, a sa druge strane nesposobnost intelektualne i političke elite za bilo kakvu nacionalnu viziju i program. Jedina konstanta poslednjih više od pola veka jeste dezintegracija srpskog naroda, i to po svim šavovima jezičkih, kulturnih, crkvenih i etničkih teritorija, kao i odsustvo nacionalnog plana i strategije. Rasturanje srpskog nacionalnog identiteta u njegovim elementarnim kategorijama vere, jezika, pisma, istorije, kulture i državnosti ne prestaje i možemo reći da živimo jedno vreme novog titoizma kao duha vremena koji je prepoznatljiv upravo po obračunu sa srpskim nacionalnim identitetom. U brozovskoj paradigmi, koja se ponovo vraća na velika vrata na Balkan, treba slomiti srpski narod, okupirati njegovu elitu i nacionalne institucije i njegove identitetske teritorije podeliti između susednih nacija i država, među kojima je nekoliko potpuno nepostojećih u suštinskom smislu, pošto nemaju drugog identiteta izuzev konvertitskog. Posebnu studiju, bez koje se ne može razumeti istorija Balkana, trebalo bi posvetiti stvaranju određenog broja novobalkanskih nacija na odricanju od srpskog narodnosnog identiteta, odnosno na toj neobičnoj činjenici da se novi identitet gradi isključivo na ratu protiv starog, srpskog nacionalnog identiteta iz koga se potiče i koji je napušten milom ili silom u proteklih nekoliko vekova, a posebno u poslednjih 100 godina. Tek uz pomoć poznavanja inspiratora, realizatora i rezultata svih naučnih, kulturnih, duhovnih i političkih eksperimenata urađenih u ovoj laboratoriji novih identiteta, možemo razumeti aktuelni balkanski momenat, iz čega tek može uslediti predviđanje budućnosti ovog politički uvek trusnog regiona. Region danas Region u kome Srbi žive najtačnije bi se danas mogao definisati kao američki protektorat koji teži ka učlanjenju u Evropsku Uniju. Uzimajući u obzir sada već opšte poznatu činjenicu da, sa jedne strane, Amerika i Evropska Unija postepeno gube geopolitičke pozicije i imaju sve manje snage da zadrže presudan uticaj na region, potrebno je uočiti da, sa druge strane, rastu ambicije određenih starih balkanskih zavojevača, kao što su Vatikan i Turska, ili lokalnih mladih nacija i država u usponu, kao što je šiptarska ili hrvatska. Postaje vidljivo da region čeka preraspodela geopolitičkog uticaja stranih faktora i preorijentacija domaćih elita ka novim centrima moći, među koje svakako treba računati i Rusku federaciju koja se takođe, posebno na privrednom planu, uveliko vratila na Balkan. U svemu tome lako se može postaviti pitanje održivosti novijih državolikih tvorevina kakve su gotovo sve bivše jugoslovenske republike i pokrajine, a posebno Bosna i Hercegovina, Crna Gora, Makedonija ili Kosovo. Pitanje svih pitanja jeste, dakle, da li će naš region ostati pod američkim protektoratom, postati Evropska, Vatikanska, Šiptarska, Hrvatska, Turska ili Ruska Unija, ili će biti podeljen na nekoliko sfera uticaja između ovih velikih sila i njihovih novih/starih satelitskih država na Balkanu? U ovom kolopletu interesa kretaće se i rešavanje sudbine srpskog naroda, a svakako ćete primetiti da u ovom času, uprkos tužno-smešnim pokušajima države Srbije da se predstavi kao lider u regionu, u svim ovim geopolitičkim kombinacijama nigde nema spomena Srba i srpskih nacionalnih interesa. Šta god da bude budućnost regiona, ona će iznova biti ispisivana na živom tkivu srpskog naroda širom Balkana, i na srpskim vekovnim etničkim teritorijama. Srpske zemlje i Srbi u regionu danas Red bi bio da analizu statusa srpskog naroda i države na Balkanu počnemo od prve srpske države posle 1918 – Republike Srpske Krajine. Ove godine obeležavamo 15 godina od Oluje, najvećeg etničkog čišćenja u savremenoj Evropi posle Drugog svetskog rata, kada je nekoliko stotina hiljada Srba u srcu Evrope proterano sa svojih kućnih ognjišta, a da se u njih do dana današnjeg nije vratilo. Srbi u Nezavisnoj državi Hrvatskoj i dalje su građani drugog reda, a povratak, vraćanje stanarskih prava i zaposlenje su ljudska prava koja su im onemogućena na sistematski način od strane hrvatske države. Istorijsko pamćenje i političko podsećanje na postojanje RSK do samo pre 15 godina, kada je ugušena združenim zločinačkim dejstvima hrvatske vojske, a uz logističku pomoć NATO pakta, gotovo da je izbledelo i prestalo. Skupština i Vlada RSK u izgnanstvu nije priznata ni u Beogradu, a kamoli da je pomen RSK prisutan u međunarodnoj javnosti i političkim institucijama svetske zajednice. Hrvatskoj genocidnoj državi mora se priznati uspešno obavljen posao za koji nije bila do kraja sposobna čak ni prvobitna NDH koja je imala potpuno odrešene ruke od strane Hitlerovog novog evropskog poretka u kome nije bilo mesta za Srbe. Postavlja se onda pitanje u kakvom novom evropskom i svetskom poretku živimo, kad je u njemu bilo moguće ono što nije bilo moguće u Hitlerovo doba, i da li to znači da u ovom poretku za Srbe ima još manje mesta? Posebno je i najdramatičnije pitanje šta u tom kontekstu već 20 godina radi Bivša jugoslovenska republika Srbija, koja je u potpunosti zaboravila da bez prevencije genocida kroz sećanje na stradanja u Jadovnu, Jasenovcu i NDH u celini, pa sve do Oluje, nema opstanka srpskom narodu? I šta je ta ista BJR Srbija u poslednjih 15 godina uradila da se pred svetom i u Nezavisnoj državi Hrvatskoj postavi pitanje Republike Srpske Krajine i do 1991. godine srpskog konstitutivnog naroda u BJR Hrvatskoj? Republika Srpska, druga srpska država posle 1918. godine, uspela je ono što RSK nije uspela – da preživi i pretraje. Postojanje RS garantuje Dejtonski sporazum i ona je ove godine postala punoletna, što predstavlja najveću srpsku istorijsku pobedu u poslednjih 20 godina, kao i dokaz da je moguće očuvati srpske državotvorne kapacitete i u najtežim istorijskim okolnostima, kada su nam sve velike svetske sile bile nenaklonjene i kada smo bili izloženi sankcijama, bombardovanju i otvorenoj pomoći svim drugim stranama u ratnom sukobu na teritoriji bivše Jugoslavije. Međutim, danas se Republika Srpska nalazi pred stalnim optužbama da je genocidna tvorevina i planovima da je treba ukinuti, a Srbe utopiti u veštaški unitarnu BiH. Na drugoj strani, Srbi u Federaciji, dakle, u drugom entitetu BiH, kao i na nivou zajedničke države, trpe diskriminaciju koja je posebno izražena u nemogućnosti povratka Srba u Federaciju, kao i neravnopravnosti sva tri konstitutivna naroda prilikom zapošljavanja u državnoj upravi i na najvišim državnim funkcijama. Srpski narod u Crnoj Gori živi u svojevrsnom aparthejdu: negira mu se elementarno nacionalno postojanje, krade i ukida jezik, pismo, istorija, kultura, običaji i država, a SPC se i dalje progoni i umesto nje nameće policijska sekta samozvanaca koji nose naziv Crnogorska pravoslavna crkva. Građanska prava za Srbe u Crnoj Gori gotovo da su potpuno suspendovana: Srbinu je nemoguće da se zaposli u državnoj upravi, ograničeni su svi drugi ekonomski, medijski, kulturni i politički tokovi, a na delu su i drugi oblici neravnopravnosti građana koji čine najmanje trećinu stanovništva Crne Gore. Najizrazitiji primer ovog nasrtanja na srpski nacionalni identitet u Crnoj Gori predstavlja ukidanje srpskog jezika i uvođenje crnogorskog kao službenog jezika, iako se na poslednjem popisu stanovništva 63 procenta građana Crne Gore izjasnilo da govori srpskim jezikom. Status Srba i SPC u Bivšoj jugoslovenskoj republici Makedoniji sličan je crnogorskom slučaju, jer su obe ove novoformirane državolike tvorevine, nastale po avnojevskim granicama koje je iscrtala teroristička organizacija toga vremena - KPJ, zapravo produkti istog titoističkog modela proizvodnje novih nacija i republika. Iako tzv. Makedonci, takođe u određenom procentu poreklom Srbi, i iste vere, kao i tzv. BJR Makedonija, koja počiva na srpskim crkvištima, grobljima i istorijskim spomenicima, nemaju niti jedan razlog da sa Srbima nemaju najbolje moguće odnose. Konačno, treba pomenuti i tiho gašenje prisustva nekada brojnih srpskih nacionalnih zajednica u Albaniji, Bugarskoj i Mađarskoj, o kojima niko ne brine i koje postepeno gube nacionalni identitet i utapaju se u zemlje domaćine. Kao poseban slučaj treba istaći jednu zemlju iz Evropske Unije – Sloveniju, u kojoj je status srpske nacionalne manjine takođe nerešen, a ljudska, građanska i nacionalna prava ugrožena. Kao najorganizovanija srpska nacionalna zajednica u okruženju ističe se srpska zajednica u Rumuniji, tako da njihov primer kulturno-prosvetne autonomije treba proučiti, mada noviji procesi govore da je takođe dovedena u pitanje budućnost tamošnjih generacija i njihovog ostanka u srpskom nacionalnom identitetu. Srbija danas Srbija, nakon 20 godina istorijskih poraza, nastavlja da ponire u dalju propast velikim koracima. Samo u poslednjih godinu i po dana u Srbiji su se odigrali sledeći opasni politički procesi: novi statut Vojvodine, zaokruživanje šiptarske državnosti na teritoriji Srbije na Kosovu i Metohiji pod patronatom EU i NATO, medijska parada homoseksualizma, skupštinska rezolucija o Srebrenici, Istanbulska deklaracija, regionalizacija Srbije, izbori za manjinske nacionalne savete, početak procesa prodaje Telekoma, Zakon o elektronskoj komunikaciji... Kada se pogleda brzina i širina ovih društvenih procesa, u kojima se ogledaju razmere i političke i državne i ekonomske i bezbednosne propasti, dolazi se do samo naizgled paradoksalnog zaključka da Srbi u Srbiji više nisu državotvoran narod, da sve više podsećaju na nacionalnu manjinu i da u vlastitoj državi tek treba da se izborimo za sopstvena nacionalna prava i interese. Jer, po onome što sada imaju i što će tek imati nacionalne manjine u Srbiji kroz regionalizaciju i funkcionisanje nacionalnih saveta, Srbima bi bilo bolje da postanu nacionalna manjina i počnu da koriste sve kulturno-prosvetne, medijske, političke i druge zakonske mogućnosti za negovanje sopstvenog identiteta – koje u ovom času nemaju u državi Srbiji, koja je samo na ustavnom papiru država srpskog naroda, dok je u praksi građanija kojom sve više vlada diktatura manjina: od verskih, preko seksualnih do nacionalnih. Srpsko nacionalno pitanje danas Rešavanje srpskog nacionalnog pitanja u poslednjih 20 godina najpre smo dali u ruke srpskim intelektualcima, za koje smo dokazano znali da su nacionalno otuđeni beskičmenjaci sa karakternim deformacijama i karijerističkim stilom života. Od njih se, dakle, ništa nije ni moglo očekivati i oni su po ko zna koji put pali na istorijskom ispitu. Potom smo svoju sudbinu predali u ruke dnevne politike, još ogavnije društvene baruštine u kojoj nije bilo nikakve dostojne nacionalne ideje i u kojoj vladaju jedino liderske sujete, kumrovačka duhovna atmosfera, politička impotentnost, korupcija i stranački interesi. Visoki oficiri Srpske Vojske (za koju se opravdano može postaviti pitanje kada je uopšte postala srpska od komunističke i jugoslovenske) takođe nisu imali političkog osećaja da u nekoliko presudnih istorijskih trenutaka preuzmu u svoje ruke državno vođstvo i spasu nas od nesposobnih političara i izdaje srpskih nacionalnih interesa. Ostala nam je samo Srpska pravoslavna crkva, kao toliko puta u našoj istoriji kada su nam sve druge nacionalne ustanove bile uništene ili okupirane. Očekivati, međutim, od Crkve da bez naše pomoći može da preuzme na sebe rešavanje nagomilanih društvenih i nacionalnih pitanja: od bele kuge i povlačenja ćirilice, preko sloma porodičnih vrednosti i drugih socijalnih iskušenja, do gubitka nacionalnih teritorija i geopolitičkih izazova, bilo bi neodgovorno. I SPC je danas pod posebnom prismotrom domaćih i međunarodnih centara moći, koji čak bolje i od nas Srba dobro znaju da su granice SPC na Balkanu vidljive granice nekadašnje srpske državnosti i srpskih etničkih terotorija na kojima smo ako ne danas a onda svakako donedavno živeli. Zato nas nikako ne sme iznenaditi, već na to treba da budemo spremni, da postoji ogromno interesovanje da SPC više ne vrši svoju istorijsku funkciju očuvanja srpskog nacionalnog identiteta i po nuždi zamene za srušene ostale nacionalne institucije do časa njihove obnove i novog konstituisanja. Zato ovaj poslednji duhovni, moralni, nacionalni i državotvorni oslonac moramo čuvati po svaku cenu. Kada nam postane jasno da od srpskih intelektulaca, političara i oficira ne možemo očekivati kvalitativni pomak u osmišljavanju i realizaciji srpske nacionalne ideje u 21. veku, moramo se osloniti na one još uvek nekompromitovane i nepotrošene nacionalne snage koje se nalaze još jedino u srpskom patriotskom nevladinom sektoru i, posebno, u redovima Mlade Srbije u Otadžbini i Rasejanju. Ako je DEZINTEGRACIJA ključna reč srpskog naroda i države u poslednjih 100 godina, onda u sledećem veku ključna reč mora postati INTEGRACIJA. Ta se terminologija, što je posebno zanimljivo, danas najviše čuje, ali nas naša intelektualno-politička elita vodi u sve samo ne srpske integracije. Danas nam se nude evroatlantske integracije kao nova obećana zemlja, novi titoistički raj u koji samo što nismo ušli. Iza ugla, kao i uvek u našoj istoriji, vrebaju i neke druge integracije, na prvom mestu vatikanske, šiptarske i neoosmanske. Dok se spremamo za evrounijaćenje i ne primećujemo da nas podjednako kaparišu i Vatikan, Istanbul i Tirana. Nema sumnje da se na velika vrata na svetsku političku scenu, a samim tim i na Balkan, vraća i Rusija, i da je sve više analitičkih glasova koji u budućoj geopolitičkoj preraspodeli Balkana i Istočne Evrope u celini vide mogućnosti stvaranja Ruske (Pravoslavne) Unije. Ta ideja, kao uostalom i druga jedna ideja koja se takođe pominje – Mediteranska Unija, mnogo su bliže našem mentalitetu, pogledu na svet, istorijskim tradicijama i nacionalnim interesima. Apsolutno je sigurno da se svet od unipolarnog, sa svemoćnim svetskim policajcem koji zavodi red po svom „nacionalnom” interesu koji je hiljadama kilometara udaljen od centra, ponovo postaje multipolarni i da su velike sile BRIK-a (Brazil, Rusija, Indija, Kina) postale više nego konkurentne Zapadu na vojnom, ekonomskom, političkom i, posebno, demografskom polju. U toj izmeni geopolitičke karte sveta, koja je toliko puta u dosadašnjoj svetskoj istoriji započinjala upravo na Balkanu, srpski narod može da pronađe svoje mesto i može iznova da postavi srpsko nacionalno pitanje, tražeći reviziju istorijskih procesa iz poslednje decenije 20. veka. Evropska Unija je pred svojim Staljingradom i posle toga ona počinje da se raspada. Evropa posle Evropske Unije, a posebno Balkan, biće predmet aspiracija nekih starih i novih svetskih sila u usponu. Sledeća, 2011. godina podseća nas na 1941. i okupaciju Srbije od strane Trećeg Rajha. Današnja slika srpskog naroda na Balkanu toliko liči na 1941, a granice Srbije na granice Nedićeve Srbije pod nemačkom okupacijom. Tadašnji nemački sateliti i fašistički opredeljeni narodi na Balkanu: Mađari, Bugari, Hrvati, bosansko-hercegovački muslimani, i Šiptari, i danas imaju pretenzije na delove Srpskih zemalja koje su zahvaljujući podršci Trećem Rajhu zauzvrat anektirali 1941, a neki od njih svoju državnost i baštine na ovim fašističkim temeljima, jer pre toga državu nisu ni imali. Na ovo hitlerovsko cepanje srpske državnosti na Balkanu savršeno se naslonio titoizam, a danas ga nastavlja NATO pakt, ali je takva trenutna geopolitička mapa Balkana neodrživa iz sva tri razloga, jer su protivno međunarodnom pravu i 1941-45, i 1991, i 1999. srpske teritorije podeljene na više država, a da nisu zadovoljeni interesi Srba kao pobednika u Drugom svetskom ratu koji su jedini na Balkanu učestvovali na strani zapadnih saveznika. Međutim, te 2011. obeležićemo i 70 godina od Ravnogorskog ustanka, koji predstavlja prvi svenarodni oružani otpor u okupiranoj Evropi. Kao što je tada izgledalo suludo suprotstaviti se Trećem rajhu za koji se činilo da će vladati narednih pola veka, tako mnogima i danas izgleda nemoguće suprotstaviti se Četvrtom Rajhu NATO pakta, a možda je pitanje kratkog vremena kada će se era njegove dominacije završiti. U tom smislu, iznova skrećemo pažnju javnosti da je Srpski sabor Dveri prvi u našoj javnosti preveo i ponudio predlog Sporazuma o evropskoj bezbednosti predsednika Ruske Federacije i založio se da Srbija postane član ovog novog ugovora o nedeljivoj kolektivnoj bezbednosti koji nam apsolutno ostavlja mogućnost vojne i svake druge neutralnosti, istovremeno štiteći naše nacionalne i državne interese. A godine 2012. navršava se 100 godina od Prvog balkanskog rata i oslobođenja Kosova i Metohije, tako da i taj veliki jubilej živo podseća da je istorija nezavršen proces i da nema, kako bi to mnogi u međunarodnij zajednici želeli, konačnog statusa Kosova, posebno ne kao nezavisne, druge šiptarske a prve NATO države na Balkanu. Razmišljajući o ovim dvema velikim godišnjicama, vidimo i dve perspektive srpske nacije u narednim godinama: dalju propast i rasparčavanje srpske države na Balkanu, ili zaustavljanje ovog istorijskog niza poraza i obnovu srpske državnosti. U svetlu geopolitičkih kretanja koja se već odvijaju, sigurno je da će srpski narod iznova dobiti priliku da postavi srpsko nacionalno pitanje. Glavni nacionalni problem, međutim, ostaje imamo li koga ko se sprema i ko nas sprema za vreme koje dolazi, imamo li, dakle, koga ko će kada to bude uskoro moguće postaviti ovo pitanje na dnevni red geopolitičkih promena u Evropi? Šta je danas interesovanje srpske intelektualne i političke elite, koliko ona uopšte prati svetska dešavanja i priprema se za novu geopolitičku realnost koja se već rađa na naše oči? Imamo li u ovome času ikakvu funkcionalnu Maticu Srpsku, Ujedinjenu omladinu srpsku, Kolo srpskih sestara, Narodnu odbranu, Srpski kulturni klub... Da li su u tom pravcu usmereni ne samo naša spoljnja već i unutrašnja politika i naša prosveta, kultura, mediji, Vojska...? Srpsko nacionalno pitanje sutra Lično smatram, a to je i višegodišnji stav Srpskog sabora Dveri, da mi kao narod od naše intelektualne i političke elite više ništa dobro ne možemo da očekujemo, a posebno ne novu nacionalnu viziju i program za 21. vek. Najlekovitije što možemo uraditi jeste da proglasimo smrt vladajućih elita i da hitno radimo na formiranju prelazne nacionalne elite i obrazovanju i obučavanju buduće, koja treba da nas vodi u bliskoj budućnosti, kako nam se ne bi iznova desilo da nam drugi nametnu vođe i vladajuću elitu u celini. Sva aktuelna društvena, nacionalna i državotvorna pitanja sustiču se u identitetskom pitanju i rešavanje gotovo svih pomenutih pitanja nezamislivo je bez očuvanja nacionalnog identiteta. Zato je odbrana vere, jezika, pisma, istorije, kulture i običaja, sabrana u novu nacionalnu politiku identiteta, temelj srpske državnosti i srpskih nacionalnih interesa danas i svagda. Međutim, ono što smo pre četiri godine istakli kao temelj srpskog nacionalnog programa za 21. vek – SRPSKE INTEGRACIJE, danas, u predskozorje geopolitičkih promena u svetu, Evropi i na Balkanu, treba dopuniti sa političkim programom. Danas, kada se pred nas postavljaju izazovi Evropske Unije (u raspadu), Vatikanske, Šiptarske, Turske ili Ruske Unije (u potencijalu), smelo moramo izaći sa našim ulogom, ciljem i planom: SRPSKOM UNIJOM. Nemamo više vremena ni potrebe za bilo kakvim taktiziranjem i odlaganjem isticanja našeg nacionalnog cilja. Naš nacionalni cilj, i to što pre treba javno i jasno i glasno istaći, jeste Srpska Unija na Balkanu, a srpske integracije u duhovnom, kulturnom, prosvetnom i ekonomskom smislu jesu preduslov za ostvarenje ovoga cilja. Ovaj konkretni nacionalni program posebno se odnosi na srpske medijsko-informativne integracije pomoću kojih će se uopšte moći učestvovati u presudnim borbama koje nas čekaju. Srpske integracije su put do Srpske Unije, a Srpska Unija je naš politički i državotvorni ideal, pre svih drugih ponuđenih integracija. Uskoro može biti kasno da se postavi ovaj nacionalni politički cilj, jer će ga svi susedni narodi već imati i istaći, a nove geopolitičke karte na Balkanu biće podeljene. Zato smo moramo biti ispred svog vremena, misliti i raditi umesto onih koji su za to mnogo pozvaniji i odgovorniji. Ali, nemojmo se samozavaravati: postoji i naše duhovno prizvanje i naša nacionalna odgovornost, i pazimo se da ne podbacimo. Vreme je da se na društvenoj sceni Srpskih zemalja pojave neki novi ljudi, novi intelektualci, organizacije i ustanove, i od te nove smene ne smemo bežati već je pripremati i u njoj učestvovati. Zato se postavlja kao najpreči zadatak (koji, nažalost, u ovome času izgleda da mora biti urađen bez podrške države Srbije) – širenje političke ideje srpskih integracija i Srpske Unije, na prvom mestu shvaćenih kao borbe za očuvanje nacionalnog identiteta. Srpsko nacionalno pitanje danas i sutra tako postaje identitetsko pitanje i pitanje sposobnosti srpskog patriotskog NVO sektora na Balkanu za promociju i konkretno otelovljenje ideje srpskih integracija i krajnjeg nacionalnog cilja, koga ne samo da se plašimo izgovoriti već ga razvijamo visoko kao zastavu – Srpske Unije. Autor je jedan od osnivača i urednika časopisa DVERI SRPSKE i sekretar Upravnog odbora Srpskog sabora Dveri. Bosko Obradovic TV Palma Plus - Emisija

@ kaja Podforum je namenjen ovakvim i slicnim temama a tu je i podforum politika takodje.

Samo polako nema potrebe da povrh svega i kao admin reagujes na takav infantilan nacin. Zato bi ovo bile devijantne teme samo vrsimo opservaciju nekih desavanja iz sfere politickog i drustvenog zivota u okruzenju, konstatujemo neke cinjenice i manje vise vodimo dijalog o tome nema potrebe da nervozno (i prostacki obzirom da vidim da si menjao post) repliciras. To sto je neko pravoslavac i hriscanin ne znaci da treba da bude tolerantni idiot (kritika nije upucena tebi budi spokojan) i da teme kojima se recimo bavi veliki broj mladih ljudi iz Dveri srpskih zigose kao devijantne. Nemam ja vremena da poput tebe postujem veliki broj poruka dnevno i vodim racuna o tome da li ce se nekome dopasti ono sto je napisano ili ce se naci jos koji tako uvredljiv da se oglasi. Podforum je posvecen ovakvim temema. Ti si takvom jednom izjavom popljuvao citav patriotski NVO sektor. E da...posto si pogresno protumacio onaj moj poduzi post da kazem da nisam imao tebe na umu dakle kritike se ne odnose na tebe stoga nema potrebe za jos jednim ispadom.

NACIZAM U HRVATSKOJ: ŽUTE TRAKE ZA SRBE! Na internet strani Petrinjskog radija otvoreno se poziva na linč Srba, Hrvati traže da se „četnicima“ stave žute trake na ruke, kako bi ih raspoznavali kao Jevreje u konc-logorima! BEOGRAD - Na internet strani hrvatskog Petrinjskog radija poziva se na linč Srba! Povratnici u grad u kome je pre rata bio isti broj Srba i Hrvata nazivaju se četnicima kojima bi trebalo staviti žute trake na kojima bi bila ispisana četiri „S“ kako bi ih lakše raspoznavali! Naravno, sve po ugledu na naciste, koji su se sličnim sredstvima služili prilikom istrebljenja Jevreja. Evo nekoliko nasumično odabranih poruka koje Hrvati šalju svojim komšijama Srbima: Torn2010: Takvima treba stavit žutu traku s CCCC oko ruke, pa kad prođu gradom, da im svatko može pljunut u lice... Štefo: Takvima treba staviti žute trake sa zvijezdom oko ruke neka se raspoznaju u gradu i da su ponosni na svoja (ne) djela koja su počinili od 91. - 95... Torn2010: Pa braća Kostići su se odavno vratili. Malo, malo pa su kod kuće. Starci im tamo žive već godinama. Znam jer su mi susjedi. Nikako mi nije jasno ovo što se događa u našoj državi. Ja da otuđim jebenu ciglu nekome ispred kuće završio bih u zatvoru, a ovi deklarirani četnici slobodno šeću, dolaze, odlaze, i nitko im ništa ne može. Gdje je tomu kraj????? Kupa37: Očito da je rat vođen protiv duhova, a ne ljudi i da su nam neke nevidljive sile rušile kuće i preseljavale stvari iz domova u njihove domove... Nekimaky: Silom smo htjeli pohrvatit naše katolike ..ali mo’š ti njega iz Republike Srpske ali Republiku Srpsku iz njega nikada... Daro: ma kužim te... no ja bi volio da ste i ostali na prljavcima... u ratu se ćirilica nije mogla čuti... danas je pjevaju i branitelji... jebi ga... ne mogu to progutati... s jedne strane se zaklinju u hrvatstvo a s druge šarafe žarulje... ne ide mi to skupa... nije dosljedno... stalno pljuju Srbe a otkidaju na njihovu glazbu... ne volim nedosljednost... Čitalac koji nam je dostavio ovu informaciju kaže da je ceo slučaj prijavio kancelariji Oebsa u Zagrebu, ali da nikakvih reakcija nije bilo. Juče nisu reagovali ni predstavnici Srba u hrvatskim institucijama, kao ni hrvatska vlada. Izvor U Hrvatskoj se i ove godine nastavlja teror nad turistima, ali i srpskim povratnicima BEOGRAD - Srbi bezbedni, incidenti mogući! Ovo su bile reči kojima su se hrvatski zvaničnici obratili javnosti na početku turističke sezone, posle napada na srpsku porodicu u Vodicama kraj Šibenika. Sada je već više nego očigledno da se u Hrvatskoj i ove godine nesmanjenom žestinom nastavlja teror nad turistima iz Srbije, ali i nad srpskim povratnicima. Poslednji incident desio se 15. avgusta, kad je automobil srpskih registracija, kojim je upravljala 22-godišnja devojka s dvojnim državljanstvom, kamenovan u večernjim satima kod mesne crkve u ličkom mestu Saborsko. Za ovaj napad najpre je optužena grupa od desetak nepoznatih huligana. Međutim, hrvatska policija je to demantovala ovih dana, tvrdeći da su u pitanju deca koja su se samo gađala kamenčićima! Nedelju pre u Splitu se desila slična neprijatnost kad je srpski državljanin B. D. (31) na vetrobranskom staklu svog automobila, beogradskih tablica, pronašao zakačenu ručnu bombu i poruku: „Ahtung, zabranjeno kupanje Srbima, četnicima i psima! Bog i Hrvati“. Vinovnici ovog incidenta takođe još nisu identifikovani. Novosadskoj porodici Potkonjak sredinom jula uništen je automobil u Rijeci. Njima je kamenicama razlupan „ford eskort“, šoferšajbna je potpuno uništena, branik je razbijen, a tablice počupane i ukradene. Na svu muku, maltretirali su ih i policijski službenici, koji su im naplatili taksu da bi iz Hrvatske mogli da izađu bez registarskih tablica... Šta reći o primeru Petrinjskog radija (o čemu je Kurir pisao juče), na kome se i danas mogu naći otvoreni pozivi na linč Srba, kojima bi, kako neki Hrvati smatraju, trebalo staviti žute trake na ruke, zbog raspoznavanja. Kao u nacističkoj Nemačkoj, kada se tako postupalo s Jevrejima. Ovo su samo neki od drastičnijih primera incidenata koji su se desili u poslednje vreme u „lijepoj njihovoj“, a koji ukazuju na to da je, i pored pomirljivih tonova predsednika dveju država, situacija na terenu, među običnim svetom, i dalje nabijena netrpeljivošću i mržnjom prema svemu što je srpsko. Izvor Fašizam u Osijeku http://www.e-novine.com/thumbnail.php?file=photo/drustvo/fasizam/Osjek_01_u_227200874.jpg&size=article_large&scale_by=width Povodom fotografija koje je mladi osiječki naci par objavio na Facebooku, a na kojima su ispred Židovske općine u tom gradu mladić i djevojka kojoj lice skriva Hitlerova slika sa rukom uzdignutom u nacistički pozdrav, oglasio se za sada samo Mergelov institut iz Zagreba. Njihovo priopćenje prenosimo u cijelosti Prema dojavi uznemirenih građana Margelov institut iz Zagreba oštro reagira i zgraža se nad objavljenom fotografijom na Facebook profilu autora izvjesnog hrvatskog građanina pod nadimkom Grof Ivan Bücky. Prema fotografskom materijalu, zločin širenja rasne mržnje počinjen je u noćnim satima nepoznatog dana ispred sjedišta vjerske ustanove Židovske općine Osijek, gdje se vlasnik profila fotografirao s još jednom ženskom osobom u stavu mirno s visoko uzdignutom pesnicom na fašističko-ustaški pozdrav uz fotoportret Adolfa Hitlera kojim je prekrio lice nepoznate ženske osobe. Tom fotografijom što se računalnim putem distribuira preko Facebook stranice, vrijeđaju se i uznemiravaju hrvatski građani, dok se pripadnici židovske nacionalne manjine rasno omalovažavaju, što predstavlja teži prekršaj rasne i druge diskriminacije iz Kaznenog zakona. Da je počinitelj imao jasnu namjeru izazivanja rasne diskriminacije dokazuje i njegovo svjesno omalovažavanje građana židovske nacionalne manjine, te poricanje zločina Holokausta (genocida) i zločina protiv čovječnosti počinjenog nad pripadnicima židovskog naroda u Hrvatskoj u periodu Drugog svjetskog rata. Podno iste fotografije autor je kod jednog korisnika Facebooka 14. kolovoza 2010. ostavio rasistički komentar. Citiramo: „moj dida je bio Ustaša, moj dida je klao židovsku djecu u Đakovu i bacao ih sa drugoga kata u zaprežna kola i vozio na đubrivo, i ti ćeš mog dida nazivati zločincom smeće jedno, i ti ćeš govoriti da on nije u pravu što je to radio i što je mene učio da su židovi karcinom čovječanstva? tko je izazvao sve gospodarske krize, lokalne i svjetske ratove, gladi i siromaštvo? tko je odgovoran za rušenje socijalizma i za pretvorbu i privatizaciju, za pljačke? tko potplaćuje korumpirane političare i tko u svojim rukama drži strane banke i naftne konzorcije? 99% tih ljudi su židovskog podrijekla! tko na koncu u Palestini vrši neviđeno etničko čišćenje i otimačinu zemlje, tko napada humanitarne konvoje, tko falscifira događaje u ww2 i gradi mit na tzv. holokaustu????“ Podsjećamo da je uoči Holokausta grad Osijek brojao oko 3.000 Židova, da je u logoru Auschwitz stradalo njih oko 2.000, a da je velika gornjogradska sinagoga opljačkana i zapaljena 1941. godine upravo na Hitlerov rođendan. Židovska općina Osijek danas ima samo 150 članova. S obzirom na traumatično iskustvo židovske zajednice u doba Holokausta tražimo da Državno odvjetništvo i MUP Republike Hrvatske hitno reagira u skladu sa zakonima i počinitelje privede pravdi. Izvor

al nam ovaj meda zna ponekada da odgovori,medo dragi nemoguce i nebi povjerovala da bilo ko od srba ode u mjestu gdjesu pobjeni i nastradali ljudi slave ,i jos pjesme pjevaju kojekakve,nebi ni drzava to dozvolila , da ovi slave pobjedu samo ili bilo sta pa dobro,ali tako nest odrzavati i podrzavati ,neznam sta na sve reciсузо, па јел мислиш да су се демони отелотворили па побили онолике људе по тим подручјима у име српства и православља?одакле геноциди по националном или верском питању с ''наше'' стране у прошлим ратовима? наводници су ту пошто се не осећам никако близак са таквим људима, па ни по националном питању или верском јер је против оба. једно је не желети поверовати, а друго су чињенице, па нек је 5 људи побијено у име застрањених идеала. сува истина је да неки и данас ратују, само што не звецкају оружјем већ одржавају мржњу према ближњем речима. Kakvi genocidi su u pitanju? Na zalost izgleda da je neprestano posipanje pepelom postala glavna osobina ne samo politicke "elite" pritisnute (mada ne uvek nesto su i suludi samoinicijativni potezi) od strane svojih "zapadnih partnera" vec na jos jednom pominjem veliku zalost i srpskog naroda u celosti. Nigde na kugli zemaljskoj necete naici na toliko defetista i u sustini anacionalno opredeljenih ljudi i ljudi ambivalentnog odnosa prema zivotno vaznim nacionalnim pitanjima kao sto je to u Srbiji.Verovatno su i stranci iznenadjeni stanjem nacionalne svesti u Srba koja ili je anemicna ili je pak odlikuje potpuno odsustvo te u tom kontekstu i mozemo da razumemo politiku neprestanih uslovljavanja i postavljanja raznoraznih uslova preko svih razumnih granica tzv politike stapa i sargarepe. Pa zaboga kada vide sa kakvim ljudima i narodom imaju posla a sto nas sve ne bi neprestano ponizavali i uslovljavali buduci na nasu veliku snishodljivost i dodvoravanje a osobito obzirom na ponasanje nase politicke "elite" koja ne da je maksimalno kooperativna vec cesto povlaci poteze kratkorocne koristi a koji su dugorocno gledano maksimalno stetni sto je odlika jednog svojevrsnog politickog amaterizma te drzavnicke i nacionalne neodgovornosti. Ovde se cesto pominje kako na ustaske manifestacije (koje imaju punu podrsku tamosnjih demokratski izabranih vlasti) koje se organizuju u drzavi i narodu koji je hteli mi to ili ne da priznamo i pozivali se mi ili ne na Hristovu ljubav prema nama objektivno gledano izrazito neprijateljski nastrojen,treba da gledamo kao na izolovane incidente te da mi ne treba da cistimo pred tudjim pragovima. I dok recimo Izrael lovi naciste sirom sveta iako je vec proteklo sedam decenija od zavrsetka Drugog svetskog rata i uprkos tome sto su u pitanju vec davno zaboravljeni starci od 80-90 godina mi cemo preko ustaskih slavljenickih manifestacija u Hrvatskoj preci sirom zatvorenih ociju i iznalaziti objasnjenja gore pomenutog tipa koja nisu nista drugo nego isprazna retorika i argumentacijska akrobatika.

Spektrov turistički vodič za goste iz srbije: Dozvolite da vas preobratimo Nedavno je jedan hrvatski borac za ljudska prava iz HHO-a predbacio mladim srpskim turistima što se u Kistanjama ponašaju “kao nasred Terazija” i tako provociraju domicilno stanovništvo. Premda se mnoge velike misli na prvi pogled čine nedorečenima, s ovom nije tako: ona je kirurški precizna, slikarski nijansirana, apotekarski odmjerena, te otkriva pravu narav problema. Srbi se u Hrvatskoj ponašaju kao Srbi, što, sasvim logično, “iritira i provocira”, smeta i nervira, uzbuđuje i uzrujava. http://urednik.slobodnadalmacija.hr/DesktopModules/DnnForge - NewsArticles/ImageHandler.ashx?Width=468&Height=468&HomeDirectory=/Portals/0/Images/2010-07-17/spektar&FileName=BEOGRAD_PLAKAT3-100509.jpg&q=1 Kako je Hrvatska otvorena i turistička zemlja, a Srbija jedno od njezinih potencijalnih tržišta, za potrebe HHO-a izradili smo nacrt vodiča za Srbe u kojemu ćemo na jednostavnim i životnim primjerima pokazati kako bi se trebali ponašati u Hrvatskoj da ne bi nikoga iritirali i da bi borci za ljudska prava bili zadovoljni. Vodič je pisan na hrvatskom jeziku i jamči uspjeh samo ako ga se doslovno pridržavate. KAKO PROMIJENITI NOVAC Ovo je situacija u kojoj će se, sasvim sigurno, kad-tad zateći Srbin koji je stigao u Hrvatsku na ljetovanje. Već tu, na prvom koraku, mogao bi uraditi ozbiljnu grešku. Pogrešno: - Dobar dan, da li možete da mi promenite pet hiljada dinara? Pravilno: - Dobar dan, svjestan sam da sam pripadnik naroda koji je godinama siromašio Hrvate, grabio sav novac zarađen u Hrvatskoj i parazitirao na njemu, uživao u građenju Beograda dok je Zagreb radio, te, na koncu, upao u monetarni sistem crknute Srboslavije pokušavajući osiromašiti sve njezine bivše republike, uključujući i danas srećom samostalnu i suverenu Republiku Hrvatsku, ali vas molim da mi za pet tisuća mojih odvratnih dinara date odgovarajuću svotu kuna koje sam oduvijek htio imati. KAKO TRAŽITI DA VAM SE PRIPALI CIGARETA Za ljetovanja u Hrvatskoj Srbinu se može dogoditi da ostane bez žigica ili upaljača, a poželi pripaliti cigaretu. Mnogi će se u takvu slučaju ponašati kao da su na Terazijama, te se sugovorniku, Hrvatu, obratiti na neprimjeren način, što će pravdoljubiva i prostodušna Hrvata, razumljivo, ogorčiti i natjerati da reagira protivno svojoj tisućljetnoj uljudbi. Pogrešno: - Da li možete da mi pripalite cigaru? Pravilno: - Potpuno razumijem vašu averziju prema mogućnosti da Srbin traži vatru u lijepoj hrvatskoj zemlji, jer je poznato da smo desetljećima iz bolesne zavisti potpaljivali vaše šume, da su Brač i Hvar bili požarevci na moru, a zacijelo vas iz razloga koje mogu i razumjeti i opravdati osobito boli da netko iz naroda kojemu, eto, pripadam, traži bilo kakvu vatru u Hrvatskoj nakon što smo je, u suradnji sa srbočetničkom armijom, velikim dijelom spalili u nepravednom i nametnutom vam Domovinskom ratu, pa bih vas ponizno zamolio da mi dio od toga vatrenoga zla, koje smo vam godinama isporučivali u raznim oblicima, vratite u vidu manjeg plamena kojim ćete mi pripaliti cigaretu i tako pospješiti moje trovanje. KAKO TRAŽITI SALATU Zatraži li srpski gost u restoranu salatu, hrvatski domaćin, ma koliko benevolentan i blagonaklon bio, može reagirati energično i naslino, a razloge ne treba objašnjavati nikome tko se sjeća Domovinskog rata. Onoga tko se ne sjeća, može biti sram, jer zašto mu glava uopće služi: Pogrešno: - Kelneru, pošalji nam salate! Pravilno: - Nemojte se osjetiti uvrijeđenim, premda mi je jasno da otvaram izrazito bolnu temu, te prihvaćam rizik da mi možebitno udijelite i šamar, ali vas zaista bez ikakve primisli na zlokobne i primitivne ratne pjesme mojih sunarodnjaka kojima su svoj bijedni moral pokušali dići na višu razinu, želim zamoliti da mi omogućite da uz ovu porciju istinski divnoga mesa kakvo je moguće blagovati samo u europski uređenim ugostiteljskim objektima na vašem prekrasnom Jadranu, pojedem i još malo vaše prekrasne salate. KAKO POTRAŽITI KINO Hrvati su iznad svega iznimno kulturan narod, te su do te mjere ponosni na svoje kulturne institucije da su gotovo svakom svojem sunarodnjaku spremni ponuditi vođenje neke od njih. U hrvatska narodna kazališta, razumljivo, srpski gost ne bi trebao ići, no kina bi ga mogla privući, što bi, ne bude li se pridržavao naših naputaka, moglo rezultirati problemima. Pogrešno: - Gde vam je bioskop? Pravilno: - Možda ne bi bilo najpravednije, ali bi mi bilo razumljivo čisto ljudski, u mjeri u kojoj me možete smatrati čovjekom, da se na mene sruči sav vaš gnjev uzrokovan našim kulturnim imperijalizmom i hegemonijom koja je kroz dugu i nesretnu povijest zajedničkih država gušila vaš kreativni nerv, a što je posebno dolazilo do izražaja u svijetu sedme umjetnosti gdje smo niz naših autora poput Žike Pavlovića ili Saše Petrovića uspjeli ugurati na mjesta koja su po nadarenosti pripadala Jakovu Sedlaru ili Antunu Vrdoljaku, a kojega niti naša najperfidnija prisiljavanja da snima partizanske filmove nisu uspjela rashrvatiti, pa ja sada, nakon što sam priznao podle aktivnosti mojih sunarodnjaka, želim samo uživati u ljepotama hrvatskoga filma na velikome platnu, te vas molim da me uputite k najbližem kinematografu kako bih u mraku kina mogao okajati grijehe svojih predaka. KAKO TRAŽITI CRKVU Jedno od osjetljivijih pitanja s kojim ne treba tražiti vraga, odnosno boga, to jest boga u instituciji koja nije ovlašteni dealer vjere za Republiku Hrvatsku. No, ima vas svakakvih, pa tako i onih koji će se u Hrvatskoj poželjeti moliti, i to ne u hotelskoj sobi, iza navučenih roleta, nego usred pravoslavne crkve!? Takvima čak ni uz strogo pridržavanje ovoga naputka ne jamčimo uspjeh, ali vrijedi im pokušati. Pogrešno: - Da li možete da mi kažete gde je pravoslavna crkva? Pravilno: - Teško mi je ostati slijep kod zdravih očiju i ne priznati svu tragičnost zablude mojih predaka koji su nakon Velike šizme odabrali pogrešnu stranu i priklonili se onom nesretniku Cerulariju zbog čega me i sada obuzima intenzivan osjećaj stida, ali moje je priznanje zacijelo prvi korak prema ispravnom putu, premda mi je i sada nelagodno priznati da smo se lojalni sinodalnu načelu, da ne priznajemo papu, ni čistoću celibata i da se ne molimo izravno Djevici, ali bih vas molio da mi pomognete ovakvome kakav sam, jer opet, nisam ateist, i da mi pokažete put do pravoslavne crkve ako je niste u opravdanom bijesu sravnili s vašom divnom zemljom. KAKO OTIĆI NA NEKI OD LJETNIH LAKOGLAZBENIH FESTIVALA Ako ste prevalili stotine kilometara da biste gledali i slušali Splitski festival, Marko Polo fest ili nešto tome slično, ovaj vam vodič ne može pomoći. U tom je slučaju ionako najbolje da potražite stručnu pomoć. Izvor

Stepen malicioznosti i preuvelicavanja stvari je nesto sto je sasvim svojstveno Blicu.Sto tako nisu pisali o Zukorlicu kada je doticni zapretio tuzbom za po njegovim recima tesku uvredu na religijskoj osnovi.Tip se ponasa kao glasnogovornik Hamasa ali coveku ne smeju da posvete ni par redova kritika pa cak i sitnim fontom negde u sredini ili na zadnjim stranicama lista. Kada napadaju Srbe (koji se suludo upustaju u odlaske na turisticka putovanja i odmore po Hrvatskoj) obicno se ti napadi pravdaju alkoholisanim stanjem napadaca itd. Ali buduci da su vlasnici ovog treša od dnevnog lista unuci onih koji su nekada vikali "Srbija mora umreti!" onda i ne treba da cudi ovakav pristup...pa najzad ovce su za šišanje zar ne?

Ovaj zanimljivi klip sa Jutjuba pokazuje kakve su namere vladajućih političkih elita Mađarske prema srpskoj Vojvodini. Klip govori sam za sebe, dodatna objašnjenja nisu potrebna. Povodom toga želeo bih da postavim par pitanja naležnim državnim organima: 1. Pitanje za Ministra spoljnih poslova Vuka Jeremića da li je i ovo velika pobeda srpske diplomatije, kojom se uspostavljaju dobrosusedski odnosi u regionu? 2. Pitanje za Ministra odbrane Dragana Šutanovca da li je tricikl koji vozi predsednik supertajno oružije kojom je snadbeo „reformisanu“ vojsku? 3. Pitanje za Bojana Pajtića, predsednika „vlade Vojvodine“ da li je on takođe u tenku? 4. Pitanje za direktora RTS-a Aleksandra Tijanića da li ćemo u Dnevniku njegove evrotelevizije gledati izveštaj o uspešnoj Tadićevoj vožnji u Evropu? BYE BYE SERBIA-DÉLVIDÉK FELSZABADITÁSA -LIBERATION OF DÉLVIDÉK (vojvodina) Izvor

Obratiti paznju na klip broj 4 i naredbu datu preko radio veze na samom pocetku klipa.

Vise o slucaju Ganic i njegovoj rasistickoj srbomrzackoj izjavi koju je dao za sarajevsku TV Hayat nakon oslobadjajuce presude u ovom izdanju vesti od 27.07.2010 na TV Bijeljina. 27-04-2010 | Monitor RTV BN

Dejli telegraf je objavio da je visoki predstavnik EU za spoljnu politiku Ketrin Ešton pripremila "tajni plan za upravljanje Bosnom" pomoću specijalnog izaslanika EU, u cilju unitarizacije BiH na štetu Republike Srpske. Baroness Ashton moves to take control of Bosnia Baroness Ashton has drawn up a secret plan to take direct control of running Bosnia with new European Union powers to target Serb hardliners accused of challenging the state and blocking political reform Baroness Ashton: High Representative of the European Union for Foreign Affairs and Security Policy A confidential paper, tabled by Europe's foreign minister this week, has urged the creation of a powerful European envoy this autumn, based in Sarajevo, to push through a new constitutional order for Bosnia and Herzegovina. Key to the political reforms, demanded as a condition of EU entry for Bosnia, is a strengthening of a multi-ethnic federal state, mainly controlled by Muslims and Croats, at the expense of Republika Srpska, the Bosnian Serb government. To overcome Serb blocking tactics, Lady Ashton is demanding that her new Bosnian envoy, part of her newly created diplomatic service, be given new powers by the Council of EU foreign ministers to impose travel bans and asset freezes on opponents. "In the case of non-compliance... for example challenges to fundamentals of the Bosnia and Herzegovina state, the [envoy] will be able to recommend to the EU High Representative [Lady Ashton] that Council impose travel bans and/or the freezing of assets in the EU," said the paper seen by The Daily Telegraph. "This option should be made more accessible by a Council decision to impose a travel ban on those individuals who have challenged key provisions." European diplomats have confirmed that the new measures will be used against "anyone deemed to be obstructive", including Milorad Dodik, the elected prime Bosnian Serb prime minister, who backs independence from Bosnia. "Dodik will not be a happy bunny but he will have to watch his Ps and Qs," said a senior EU diplomat. David Chandler, professor of international relations at Westminster University's centre for the study of democracy, attacked the new measures as undemocratic. "It is ironic given the EU's promotion of democracy and human rights to rely on such draconian measures that prevent free and public discussion of the way forward for Bosnia," he said. Lady Ashton's policy paper, "Next steps in Bosnia and Herzegovina through stronger EU presence and a reinforced EU policy", sets out a plan for European officials to be take over the running of Bosnia "soon after" Bosnian elections in October. "The approach it advocates would prepare the EU to take over the leading international role in Bosnia," the document said. Since the Dayton peace agreement in 1995 ended the Bosnian war, Bosnia has been overseen by an Office of the High Representative (OHR) charged with helping the country become a "peaceful and viable democracy on course for integration into Euro-Atlantic institutions". The new proposals envisage taking "the mandate and functions" of the OHR into the new European diplomatic service, creating "a single EU representative", also overseeing peace keepers and a policing mission in Bosnia. Bosnia's European envoy would report to a new "managing director" for Russia and the EU eastern neighbours, a new high-ranking post in Brussels to be appointed in Lady Ashton's diplomatic service this autumn. Lord Ashdown, the former leader of the Liberal Democrats, has emerged as a Lady Ashdown's favourite for the job supervising the Bosnia envoy as part of EU's overall strategy in the Balkans. He was criticised for running Bosnia as a "European Raj", while serving as the international community's OHR overseer of Bosnia between 2002 and 2006. Izvor

Albanska mafija trguje srpskim robljem http://tinyurl.com/2uyrop5 http://tinyurl.com/39pgehu U ime Srpskog kulturno-informativnog centra u Beču, predsednik tog centra, književnik i novinar Petar Milatović Ostroški, obratio se medijima saopštenjem za javnost povodom trgovine srpskim belim robljem od strane albanske mafije u Beču. Saopštenje prenosimo u celosti: Srpski kulturno-informativni centar u Beču zaprepašćen je pasivnoššću nadležnih policijskih i pravosudnih organa Austrije zbog trgovine srpskim belim robljem od strane albanske mafije u Beču. Nije moguće da organizovana trgovina srpskim belim robljem od strane albanskih kriminalaca nije poznata policijskim i pravosudnim austrijskim organima. Sa Kosova u Beč stižu srpske devojke, kidnapovane u Srbiji, i u Beču sa lažnim dokumentima albanski mafijaši ove srpske nesrećnice prisiljavaju na prostituciju pod strogim nadzorom kriminalaca i makroa u sred austrijske prestonice. Javna je tajna da su u brojnim bečkim javnim kućama, od ukupnog broja prostitutki najveći procenat, čak 70 odsto, devojke sa Balkana, a među njima su najbrojnije kidnapovane nesrećnice iz Srbije koje su nasilno naterane da se u Beču bave najstarijim zanatom. Isto tako je javna tajna da se prostitutkama odmah daje dozvola za rad, jer je to „samostalna delatnost“, dok s druge strane prepuni su austrijski zatvori nesrećnika koji su pokušali radom da reše egzistencijalne probleme. Zato dolazimo u paradoksalnu situaciju da demokratska Austrija bukvalno sužava mogućnost časnog rada, ali je pedantna Austrija ekspeditivna kad je u pitanju legalizacija prostitucije, najnemoralnijeg zanimanja! Istovremno, svim austrijskim parlamentarnim strankama, naročito onima koje su priznale kriminalnu nezavisnost Kosova na teritoriji Srbije, puna su usta integracije stranaca uoči izbora, a svi zatvaraju oči pred sramnom trgovinom srpskog belog roblja sa Kosova na teritoriji Austrije i ko zna iz kojih razloga zabijaju glave u pesak, jer ovde je reč o rasističkoj trgovini srpskim belim robljem! Srpski kulturno-informativni centar poziva sve ostale srpske organizacije i udruženja, kao i diplomatsko i konzularno predstavništvo Srbije u Beču, da ispolje civilnu kuraž i civilizacijski dignu glas protesta u onoj meri u kojoj je to slučaj kad su nečiji lični interesi u pitanju, jer ovde je reč o masovnom kriminalu koji se ne sme prećutkivati i svako dalje prećutkivanje biće tumačeno kao saučestvovanje! Austrijski policijski i pravosudni organi dužni su da hitno reaguju, jer ih na to obavezuju zakoni i austrijski Ustav, kao i međunarodni i evropski standardi koje je Austrija dužna da poštuje i sprovodi jer je punopravni i odgovorni član Evropske unije.“ Srpska devojka u albanskom bordelu - Serbian girl in albanian brothel Izvor

prof dr darko tanaskovic pio 3 7 2010 1 od 8 prof dr darko tanaskovic pio 3 7 2010 2 od 8 Prof. dr Darko Tanasković, orijentalista i diplomata, 3/8 pio 3. 7. 2010 neoosmanizam turska Prof. dr Darko Tanasković, orijentalista i diplomata, 4/8 pio 3. 7. 2010 neoosmanizam turska Prof. dr Darko Tanasković, orijentalista i diplomata, 5/8 pio 3. 7. 2010 neoosmanizam turska Prof. dr Darko Tanasković, orijentalista i diplomata, 6/8 pio 3. 7. 2010 neoosmanizam turska Prof. dr Darko Tanasković, orijentalista i diplomata, 7/8 pio 3. 7. 2010 neoosmanizam turska Prof. dr Darko Tanasković, orijentalista i diplomata, 8/8 pio 3. 7. 2010 neoosmanizam turska