Oglova žvrljoka

[Oglo]

Jedna fusnota

Nikada nisam pisao dnevnik.

Uvijek su me riječi vodile negdje gdje nisam htio da završim, i uvijek su oblikovale

od mene nešto što nisam htio biti.Tada sam znao da neću živjeti od riječi.

Zato sam odlučio da skupljam ono čemu su me riječi vodile,

i što je ono iza riječi nijemo aminovalo...

Kao kada čeljade ode, iza njega ostanu predmeti koji govore šta je koristio za života,

tako će i ovo ličiti na dječju kutiju u kojoj se nalazi svega,

a služi za radost ili zanimaciju, kao i otključavanje tajnih riječi duše...

Tako,

ko hoće, neka prilaže što mu srcu drago, samo neka je od srca

E da, i ne zaboravite da se samo igrate

"*ne bih to nazvala igrom. ja sam, znate, ozbiljna. igru volim.

koristim je kada želim da se proverim pod najboljim svetlom. ne igru rečima.

igru, igru. sredstvima igri dopuštenim. gledam da to bude -u—spomen—uto- među nama koji učestvujemo.

ja sam ozbiljna. i igra je ozbiljna. ako nagovestimo redosled, može se. gledajte i slušajte*.

vrlo često: prisustvo na sceni nije nužno. ali morate znati da je fusnote: planirano: čitati."

[Ведран]

значи ако добро те разбрав, можеме да ти ставаме се што сакаме внатре, ама да биде од срце, така?

[Oglo]

taka Vedrane

[Oglo]

[Биљана]

Moj skromni doprinos temi.....

[Ведран]

taka Vedrane

супер ти е идејата, и баш сум возбуден со што прво да почнам.

[Oglo]

супер ти е идејата, и баш сум возбуден со што прво да почнам.

što god nađeš usput

[Ведран]

еве ќе почнам со девојчето кое зборува за љубов

[Ведран]

и још ово пријатељу.......

[Ведран]

Бранко Миљковиќ- ЗАЛУДНО ЈА БУДАМ

Ја будам заради сонцето што

се објаснува со билките

заради небото распнато меѓу

прстите

ја будам заради зборовите

кои го печат грлото

со ушите ја љубам

треба да се оди до крај на

светот

да се најде роса на тревата

ја будам заради далечните предмети

кои личат на овдешните

заради луѓето кои без чела и

имиња

минуваат по улица

заради анонимните зборови

на плоштадите ја будам

заради мануфактурните

пејсажи

на јавните паркови

ја будам заради оваа наша планета

која можеби ќе биде

мина на раскрвавеното небо

заради камената насмевка на

другарите

заспани меѓу две битки

кога небото не е веќе

голем кафез за птици

туку аеродром

мојата љубов полна е со

другиот дел на зората

ја будам заради зората

заради љубовта заради себе

заради другите ја будам

а тоа е позалудно

отколку да се довикува птица

сигурно рекла: нека ме бара

и види дека ме нема

таа жена со раце на дете

што ја сакам

тоа дете што заспало

неизбришувајќи ги солзите

кои ги будам

залудно залудно залудно

залудно ја будам

зашто ќе се пробуди

поинаква и нова

залудно ја будам

зашто нејзината уста

не ќе може да и` каже

залудно ја будам

ти знаеш водата протечува

но ништо не кажува

залудно ја будам

на изгубеното име треба

да се вети нечие лице во

песокта

ако не е така

пресечете ми ги рацете

и претворете ме во камен

[Oglo]

U, Vedrane, prijatelju moćno

[Oglo]

Borislav Pekić

"Ograđujemo se odećom, zidovima, polom, verom, porodicom, narodom, rasom, vrstom, izmišljamo sve nove i nove granice, sve nove i nove ograde, sve nova i nova razlikovanja, samo zato da bismo ostali - zajedno." Život na ledu (dnevnik '83)[/font

[Млађони]

Пишеш овде као црнац

[Oglo]

Пишеш овде као црнац

Izuzetna moć zapažanja

[arahne]

"Unatoch poteshkocama moje priche, unatoch neugodnostima, sumnjama, ochajanjima, unatoch zzelji da se iz nje izvuchem, ne prestajem u sebi potvrdjivati ljubav kao vrijednost. Slusham sve argumente kojima se najrazlichitiji sustavi sluzze da bi demistificirali, ogranichili, izbrisali, ukratko omalovazzili ljubav, ali ustrajem pri svojem: 'Znam, ali ipak...' Pripisujem obezvredjivanje ljubavi nekoj vrsti mrachnjachkog morala, lakrdijashkom realizmu, i nasuprot njima stavljam stvarnost vrijednosti: svemu onome shto ne valja 'u ljubavi' suprostavljam potvrdjivanje onoga shto u njoj vredi. Ta tvrdoglavost je prosvjed ljubavi: u zboru 'dobrih razloga' da se voli drukchije, da se voli bolje, da se voli a da se ne bude zaljubljen, chuje se jedan uporni glas koji traje malo dulje: glas ljubavne Nepopustljivosti.

Svijet stavlja svaki pothvat pred alternativu: alternativu uspjeha ili neuspjeha, pobjede ili poraza. Bunim se, polazeci od druge logike: ja sam istodobno i proturjechno sretan i nesretan: 'uspjeti' ili 'neuspjeti' za mene imaju samo sluchajna, prolazna znachenja (ali moje muke i zzudnje nisu zbog toga manje silovite); ono shto me potiche, podmuklo i uporno, nije neshto taktichko: ja prihvacam i potvrdjujem, izvan istinitog i lazznog, izvan uspjelog i promashenog; ne ravnam se ni prema kakvoj svrshnosti, zzivim prepushten sluchaju (dokaz za to je da mi figure mojeg diskursa dolaze kao bacanje kocke). Suochen s pustolovinom onim shto mi se dogadja, ne izlazim iz nje ni kako pobjednik ni kako pobijedjeni...

Kazzu mi: takva ljubav nije sposobna za zzivot. Ali, kako procjeniti sposobnost za zzivot? Zashto je ono shto je "ono shto je sposobno" za zzivot Dobro? Shta podrazumevamo pod sposobnoshcu za zzivot?

Istorija civilizacije kazze da, sve do danas, sva snaga je posredovana, potreban joj je Tumach. No ljubavna snaga ne mozze se premjestiti, ne mozze se predati u ruke nekoga tko tumachi; ona ostaje u samom jeziku, zacharana, nepopustljiva....

I naravno, sada dolazi definicija njezznosti - neshto od shto se uzzasno stidimo i plashimo.

NJEZZNOST: Uzzivanje, ali i uznemireno procenjivanje njezznih gesta voljenog objekta, kad subjekt shvaca da nema povlasticu na njih.

Nije rech samo o potrebi za nezznoshcu, rech je i u potrebi da budemo njezzni prema drugom: zatvaramo se u uzajamnu dobrotu, tetoshimo jedan drugoga, vracamo se korijenu svakog odnosa, tamo gde se spajaju potreba i zzelja...."

Roland Barthes Fragmenti ljubavnog diskursa